شورای شهر تجلی گاه اراده مردم؟!

خورنا|  قرار بود شوراهای شهر و روستا نماد مدنیت و مسئولیت پذیری شهروندان و تجلی اراده آنان باشد، قرار شد شهر و روستایی بهتر بسازند برای مردمی که زیر بار مشکلات و تنگناهای اقتصادی و اجتماعی و… دست و پا می زنند. قرار بود شورای شهر منشا تحول گردد. نمی‌دانم این ساز و کارها چرا در همه جا جواب می دهد بجز در کشور ما. اشکال از ساز و کار است یا از افرادی که با شعار ساختن شهری آباد قدم به این وادی می گذارند ، اما اکثرا در شعار می مانند، و حتی در  بسیاری از موارد خود مانع اصلی رشد و توسعه ی یک شهر می شوند.


قرار شد شوراهای شهر، شرایطی را فراهم کنند که شهر با همدلی و بر اساس چشم اندازی تدوین شده پله های رشد و ترقی را طی کند. به شوراهای اسلامی شهر و روستای دیگر نمی پردازم و به بررسی شورای شهر بهبهان و فعالیت هایش در چند دوره اخیر اکتفا می کنم.
شورای شهر در بهبهان در پنج دوره ای که به احتساب ۲ سال شورای فعلی از عمرش میگذرد، ۲۲ سال می شود که تفکر حاکم بر مدیریت شهری بهبهان بوده است. تفکری که اگر در برخی ایام عملکرد نسبتا خوبی هم داشته در اکثر مواقع موجب نارضایتی شده، و نه تنها باری از روی دوش مردم شهر و سازمان پرچالش شهرداری برنداشته، بلکه خود باری بر دوش این سازمان بوده و عملاً مجال عرض اندام به شهرداری نداده، و این روند با کمال تاسف در شکل های مختلف ظهور و بروز کرده است. روی سخنم با کلیت شوراست و مواردی که در ادامه می آید برخی از مشکلاتی است که در چند دوره شورای شهر بهبهان رصد شده و بی شک مردم و صاحبان اندیشه نیز به خوبی آنها را لمس کرده اند:

۱) با کمال تاسف دسته بندی های سیاسی، قومیتی، منفعتی و… همیشه باعث شده شورای شهر بهبهان نتواند منسجم عمل کرده، و در عین اختلاف سلیقه، در هدف غایی و نهایی که توسعه شهر است گام‌های موثری بردارد، و به همین دلیل کمتر شورایی را دیده ایم که موفقیت روشن و ملموسی کسب کرده باشد.

۲) انتخاب شهردار در شورای شهر همواره تحت تاثیر فضاسازی های بیرون شورا بوده، و به جایی برای گروکشی برخی افراد تبدیل می شود، که دوست دارند عنوانی در شورا کسب کنند که خود را برجسته تر از بقیه اعضا نشان دهد. چه بسا عضوی که خود با لابی شهردار را بر مسند کار نهاده خود اولین مخالفش شد.

۳) برخی اعضای شورا همواره خنثی بوده و بود و نبودشان در شورای شهر فرقی ندارد، چرا که معمولا وقتی تک می افتند دیگر فقط می آیند و می روند و چهارسال کلا تماشاگرند و اگر ایرادی هم بگیری، می‌گویند تنها هستم و با ۱ یا ۲ رأی کاری از پیش نمی برم حال اینکه می تواند به جای گرفتن حقوق بیخود و حق جلسات بی دلیل، استعفا داده و برود.

۴) شورای شهر همواره دچار روزمرگی بوده و هست و هیچ وقت نتوانسته از حد برگزاری جلسات فراتر رود. این روزمرگی باعث شده به جای پرداختن به امور مهم و جذب سرمایه گذاران بخش خصوصی برای توسعه شهر، در حاشیه مانده و اگر از آنها بپرسی آمار مراسم تشییع و تدفین، عروسی، ختنه کنان وآشتی بین دو شخص یا گروه و طایفه را بهتر می دانند، تا مشکلات و نیازمندی های شهرشان.

۵) شورای شهر از ابتدا تا کنون مسیر غلط انجام کارهای شخصی برای افراد را دنبال کرده، و همواره در ساعات خلوت یا شلوغ، سراغ شهردار رفته و با پرونده هایی زیر بغل، دنبال رتق و فتق امورات شخصی شهروندان بوده اند، که بزرگترین آفت برای شهرداران بوده و خواهد بود. بسیاری از تخلفاتی که شهردار ناگزیر است برای برخی افراد مرتکب شود ناشی از همین درخواست های به ظاهر دوستانه ی عذاب آور است، که اگر شهردار انجام ندهد یک بحث دارد و اگر هم انجام داد بحثی دیگر. اینکه بهانه بیاوریم که کار مردم را دنبال می کنیم، خنده دارترین حرف است، چون مشابه همین کارها برای شهروندی که دستش به جایی بند نیست و کس و کاری ندارد هرگز انجام نمی شود.

۶) شورای شهر موظف است مصوبات عمومی، مسائل مالی و سایر موارد مرتبط با شهرداری را جهت اطلاع شهروندان به صورت شفاف در اختیار رسانه ها قرار دهد، اما چرا این اتفاق حاصل نمی شود معلوم نیست و مردم حق دارند شائبه برایشان ایجاد شود که”حتما کاسه ای زیر نیم کاسه” است.

۷) شورای شهر صرفا وظیفه نظارتی دارد، اما متاسفانه در  برخی شوراها در حالی که مردم با بیکاری دست و پنجه نرم می کنند با وجود ادارات ذیربط، هر عضو شورا برای خودش که شامل نزدیکانش یا افرادی که برای انتخابات به کارشان بیایند لیستی از افرادی که توسط ایشان باید در شهرداری مشغول به کار شود به شهردار ارائه نموده است. این بدترین نوع تبعیض و بی قانونی بوده، که هرگز عزمی برای رفع آن وجود نداشته، و اینکه یک شهردار می آید و از نبود نیروی باکیفیت سخن می گوید قابل تامل است. چه بسیار افرادی که به عنوان شغلی فضای سبز و خدمات شهری و… به سیستم شهرداری اضافه شدند، و بعد سر از پشت میزهای اداری درآوردند. مضحک تر این که اعضای شورا معمولا به این افراد می گفتند بروید یک مدت در فضای سبز، خدمات شهری یا عمرانی و… کار کنید. یواش یواش شما را به کادر اداری می آوریم. قصه ای که بسیار رخ داده است. یعنی دو ظلم مضاعف بر نیروهای زحمت کشی که سال ها در فضای سبز و تنظیف و… هستند، اما چون به عضوی از شورا وصل نبوده اند تا پایان خدمت همان جا می مانند، اما برخی بلافاصله و در کمترین زمان از یک کارگر فضای سبز به کارمندی در واحد اداری دیگری تغییر وضعیت می‌دهند.

۸) دخالت بی مورد و بی دلیل شورا در عزل و نصب مسولین واحدهای شهرداری که به شهردار دیکته می شود چه کسی را کجا قرار بدهد. این فشار هرگز بر اساس شناخت توانایی افراد نیست. علت ملاحظات پشت پرده ایست که مجال باز کردنش اینجا نیست. اگر شهردار بخواهد بر اساس نیاز و شناخت خود نیروهایش رو بچیند، با شکل های مختلف تحت فشار قرار می گیرد. بارها بوده که شهرداران مختلف حکم مسولیت برای نیروهای شهرداری صادر و امضا کرده اند اما با یک فشار از سوی عضوی از شورا، امضای شهردار و حکم صادره اش به سطل زباله انداخته شده است. این کار هم توهین به مجموعه شهرداری است، هم شأن شورا را پایین می آورد و هم جایگاه شهردار را له و لورده می کند.

۹) در بسیاری از موارد مشخص شده که برخی اعضای شورای شهر واقعا با قوانین آشنایی ندارند و مواردی را مصوب می کنند که یا خلافش را تطبیق می گیرد، و یا اگر هم اتفاقا یا با رابطه تصویب و تایید گردید، بعدها برای مجموعه شهرداری، کارکنانش و شهرداران مشکل ساز می شود، و آنها هستند که باید پاسخگوی این بی اطلاعی و عدم رعایت قانون شوند.

۱۰) شوراهای شهر بیشتر در سطح مانده و هرگز به صورت عمقی وارد مسائل نمی شوند. بیشتر دنبال شوهای تبلیغاتی بوده اند و تلاش کرده اند با حضور در مراسم مختلف، برای خود کسب وجهه کنند. باور کنید سرانه مطالعه بسیاری از اعضای شوراهای شهر در طول روز به ۱ دقیقه هم نمی رسد، و اکثرا وقت خود را در فضای مجازی سپری می کنند و با هر بد و بیراه یا انتقاد درست و غلط در این بستر،  عکس العمل های بعضا بچگانه و عجیب و غریب نشان می دهند که نشانگر اوج بدبختی شهر و مردمی است که به چنین افرادی رأی داده اند.

۱۱) تا دلتان بخواهد جلسات بی معنی، بی نتیجه و بدون هدف در این تشکیلات برگزار شده است. برای انتخاب پیمانکار، برای سر و سامان دادن شهر و موارد دیگر. متاسفانه ره آورد این جلسات معمولا تحولی در هیچ سطحی از حوزه های شهری نبوده است که این خود جای سوال دارد.

۱۲) بعضا اعضایی از شورای شهر در این ۲۲ سال بوده اند که علنا اعلام کرده اند که فی المثل در انتخابات مجلس شرکت می کنند. متاسفانه به طرز ناشیانه و بچگانه ای از زمان اعلام، تمام تلاششان را به خرج میدهند که با ژست های مختلف خود را قهرمان اقشار مختلف، دردمند اقشار مختلف، حلال مشکلات مختلف و خلاصه چهره ای همه چیز تمامی نشان دهند، که مردم باید او را فرشته نجات شهر بدانند، و در انتخابات بعدی به او رأی دهند، حال آنکه این تبلیغات و جلسات و نشست هایی که برگزار می کنند اساسا خلاف قانون است چون همه نیک می‌دانیم که هدف اصلی و پشت پرده آن چیست. هر چند مردم خود در انتخابات به چنین تفکرات پوپولیستی و فریب کارانه ای روی خوش نشان نداده اند.

۱۳) شورای شهر طی ۲۲ سال اخیر به جز مقاطع بسیار کوتاه، در دو دوره شورا که منشا اقدامات مثبت اندکی شده، در سایر موارد عملا در انتخاب شهردار، دچار اشتباه شده اند. این خود بزرگترین آسیب به شهر بوده است. چطور ممکن است با ۱۰ رای مثبت و ۱ رأی ممتنع شهرداری را انتخاب کنند و کمتر از یک سال او را وادار به استعفا کنند؟! مگر شهردار را نمی شناختند؟! اگر می شناختند و توان مدیریت شهر را نداشت چرا حتی یک نفر مخالف نداشت؟! چه می شود که یک دفعه همه مخالف می شوند؟!مواردی از این دست بسیار است.

۱۴) وقتی عضو شورا با ارجاع یک کار به شهردار در هر زمینه ای که مشکل قانونی دارد و شهردار آن را بعضاً با دور زدن قانون انجام می‌دهد، قطعا مدیون شهردار می شود و دیگر نمی تواند نظارتی بر عملکرد وی داشته باشد.

۱۵) بزرگترین آفت شهرداری و شورای شهر و مدیریت شهرداری، عدم استفاده درست از وجود سرمایه گذاران بخش خصوصی است. بسیار موارد زیادی بویژه در سال‌های اخیر بوده که سرمایه گذارانی هوس کرده اند به جای صرف هزینه در شهرها یا کشورهای مختلف، در شهری که دوستش دارند سرمایه گذاری کنند، اما متاسفانه به شکل های ظریف و مختلف آنقدر چوب لای چرخش گذاشته و خون به دلش کرده اند، که شاید بارها خود را لعنت کرده که چرا چنین هوسی به دلش راه یافت. نمونه آن بسیار است، اما در این مقال سخنی نمی گویم.

۱۶) شاید به صورت مستقیم و غیرمستقیم برخی اعضای شورای شهر را بتوان عامل اصلی رواج بی قانونی، دستفروشی، ساخت و ساز غیرمجاز، رشد قارچ گونه دکه ها در مناطق مختلف شهر، ترافیک شهری، به ثمر ننشستن طرح های مختلفی نظیر بازارچه های محلی و… دانست، که عملا قابل اثبات است.

 

این مطلب ادامه دارد و به عملکرد شهرداران نیز خواهیم رسید. صبور باشید.

 

نگارنده : مالک قره غانی (با سوابق مسولیت امور اداری، مسول ناحیه ۱، مسوول زیباسازی، مسول روابط عمومی، مسول دفتر شهردار، مسول خدمات شهری و…) ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۸