سید معید رستم زاده؛ «اگر معماری شهر را به عنوان یک کلیت منسجم در نظر بگیریم، همچون موجودات دیگر دارای یک شخصیت است و به همین دلیل گفته می‌شود شهرهای ما شخصیت‌ها و هویت‌های گوناگونی دارند.»

شهر نه تنها یک سکونت‌گاه، بلکه فضایی برای شکل‌گیری هویت جمعی است، لذا هویت شهری با تبلور عینی در فیزیک و محتوای شهر معنا پیدا می‌کند و به واسطه تداعی خاطرات عمومی در شهروندان و تعلق خاطر، آنها را به سوی شهروندشدن هدایت می‌کند.

از آنجا که “هویت” مجموعه‌ای از صفات و مشخصات است که باعث “تشخیص” یک فرد یا اجتماع از افراد یا جوامع دیگر می‌شود، شهر به تبعیت از این معیار شخصیت می‌یابد و مستقل می‌شود. نبود هویت شهر و مکان و ابعاد آن در فضاهای شهری مشکلاتی را در هویت فردی شهروندان و پیوند آنها با مکان، میزان حضور آنها در فضا و خصوصیات کالبدی مکان‌ها به‌وجود می‌آورد و به کاهش انواع فعالیت‌های فیزیکی و اجتماعی در محیط منجر می‌شود.

لذا شناسایی اماکن و بناهای تاریخی و همچنین ثبت آنها در راستای حفاظت از این امکان بناها امری ارزشمند و ضروری است