خورنا بهروز مکوندی با حضور در این خبرگزاری از شرایط تیمش و مشکلات پیش روی آن گفت. او نیم‌فصل دوم را نیم‌فصلی سختی برای تیمش دانست و حفظ این تیم در لیگ برتر را منوط به حمایت مسوولان و رفع مشکلات مالی دانست.

 

مشروح گفت‌وگوی ما با مکوندی را در ادامه می‌خوانید:

 

سال گذشته تیم نفت مسجدسلیمان با هدایت شما از لیگ یک به لیگ برتر صعود کرد ولی در ادامه و برای حضور در لیگ برتر، تیم به آقای باقری نیا سپرده شد و البته بسیار هم اصرار شد که شما به عنوان مربی در کادر فنی تیم حضور داشته باشید اما نپذیرفتید.

 

بعد از پایان مسابقات لیگ دسته یک با توجه به این که تیم به لیگ برتر صعود کرده بود، جلساتی در باشگاه برگزار شد و از من هم به عنوان یکی از کاندیدای سرمربیگری دعوت شد و نقطه نظراتی را نیز از من گرفتند. قبل از این جلسات طی صحبت‌هایی که با برخی مسوولان داشتم خودم به این احساس دست پیدا کرده بودم که مسوولان شاید خیلی راغب نیستند که من سرمربی تیم باشم و شاید حق قانونی مسوولان باشگاه هم بود که در خصوص آینده باشگاه‌شان تصمیم‌گیری کنند. به هر حال این احساس به من دست داد که واقعا راغب نیستند که من به عنوان نفر اول در باشگاه باشم و برخی مسوولان می‌گفتند که شما تجربه لیگ برتر را نداری و یا تجربه مربیگری‌ات زیاد نیست و می خواستند از فردی با تجربه بیشتر و توان فنی بالاتر استفاده کنند و با توجه به احساسی که داشتم در جلسه ای که در تهران برگزار شد خدمت تمام مسوولان گفتم که فوتبال برای من جا افتاده است و سال ها فوتبال بازی و مربیگری کرده ام و هیچ اصراری ندارم که با توجه به این که من در لیگ یک با تیم بودم و تیم به لیگ برتر صعود کرده، بازهم من سرمربی باشم و خیلی راحت مانند مربیان دیگر به من بگویید که شما تا این لحظه با تیم کار کردی ولی از این به بعد برای آینده برنامه ریزی کرده ایم تا فرد دیگری سرمربی تیم باشد و من هم خیلی راحت از این در بیرون می روم و ممنون شما هم هستم که تا امروز به من فرصت دادید که در کنار شما باشم.

 

درنهایت باشگاه با چند مربی برای هدایت تیم صحبت کرد و آن ها را به مسجدسلیمان آوردند و امکانات شهرستان را دیدند و در نهایت به این نتیجه رسیدند تا فرد دیگری سرمربی تیم شود و از من به عنوان کمک او استفاده شود که من هم در همان جلسه تهران که چنین موضوعی مطرح شد، گفتم که اصلا قانون فوتبال این است که سرمربی انتخاب شود و بعد او از من چنین چیزی را بخواهد و بعد من با او صحبت کنم که آیا می توانم با شما همکاری کنم یا خیر. به هر حال آقایان تقوی و باقری‌نیا که از گزینه های  هدایت تیم بودند نسبت به من لطف داشتند و چنین پیشنهادی را به من دادند ولی با توجه به این که من یک سال با تیم بودم و در بخش مربیگری یک قدم به جلو آمده بودم، دوست نداشتم آن قدم را به عقب برگردانم و به عنوان دستیار کار کنم و این پیشنهاد را نپذیرفتم و برای آقایان تقوی و باقری نیا آرزوی موفقیت کردم و گفتم اگر کاری از دستم برآید انجام می دهم ولی نمی توانم به عنوان دستیار کار کنم و همین جا هم از آن ها تشکر می کنم و گله ای هم ندارم و افسوس نمی خورم، چرا که حق قانونی باشگاه بود و از این حق استفاده کردند و انتخاب دیگری داشتند.

 

به هر حال تیم نفت با هدایت باقری‌نیا وارد لیگ برتر کشور شد ولی متاسفانه تیم آن طور که باید بسته نشد و آقای باقری نیا نیز همیشه تاکید داشتند که به دلیل قرار داشتن در مضیقه مالی نتوانستند بازیکنان شاخصی جذب کنند.

 

عمده مشکل نفت این بود که از روز اول این ذهنیت را نداشتند که تیم‌شان به لیگ برتر می آید و اصلا برنامه ریزی ای برای این لیگ نکرده بودند. ما شاید در یک عمل انجام شده قرار گرفته بودیم و به لیگ برتر آمدیم و بعد می خواستیم برای آن برنامه ریزی کنیم. در جلسه ای که در تهران داشتیم به آقایان گفتم که اگر بعد از پایان مسابقات لیگ یک هم کارمان را شروع می کردیم بازهم از مابقی تیم های لیگ برتر عقب بودیم؛ چرا که به جز تیم های پدیده ‌و پیکان که به لیگ برتر صعود کرده بودند، سایر تیم ها تجربه حضور در لیگ برتر را داشتند. متاسفانه کارمان را دیر آغاز کردیم و به دلیل این که از قبل هم برنامه ریزی نکرده بودیم و نمی دانستیم که تیمی که به لیگ برتر صعود می کند باید به سمت حرفه ای شدن برود و از یک باشگاه دولتی باید به یک موسسه فرهنگی و باشگاه خصوصی تبدیل شود، با مشکل مواجه شدیم و واقعیت امر این است که آقای باقری‌نیا تیمی را تحویل گرفت که به یک موسسه فرهنگی تبدیل شده بود که امکانات شرکتی یا دولتی را از آن قطع می کردند و می خواستند امکانات خصوصی را به آن ها بدهند که در شروع کار برای گرفتن بازیکن و سایر موارد نیاز به پول بود که به دست آوردن و رساندن پول و مسایل مالی باشگاه، حاکی از مشکلات بسیار بود و من هم به عنوان یک مسجدسلیمانی از او تشکر می کنم چرا که او در سخت‌ترین زمان ممکن این مسوولیت را پذیرفت که این جای تشکر دارد. او زحمت کشید ولی متاسفانه همه به نتیجه نگاه می کنند و می گویند تیم در ۱۰ بازی پنج امتیاز گرفت ولی شاید این مسایل دیده نشود که باشگاه چه مشکلاتی داشته است. درست است که تیم در پنج بازی اخیر کمی بهتر شده است و کمی نتایج بهتری کسب کرده ایم ولی این موضوع از زحمات باقری‌نیا به عنوان پیشکسوت ورزشی خوزستان و استاد من، کم نمی کند. فکر می کنم باید مسوولان در تغییرات خیلی تلاش شان را بیشتر کنند و سعی کنند در حل مسایل جانبی و حاشیه ای و مالی، سرعت عمل بیشتری به خرج دهند. ما اکنون در شرایط بسیار سختی هستیم و شاید خیلی ها بگویند که تیم شرایط خودش را پیدا کرده است که من می گویم خیر، حرکت رو به رشد تیم سریع تر شده است ولی این کافی نیست و نمی توان تیم را حتی در لیگ برتر حفظ کرد.

 

ما در ۱۵ بازی، ۱۳ امتیاز به دست آورده ایم، یعنی در هر بازی ‌زیر یک امتیاز به دست آورده‌ایم و اگر می خواهیم در لیگ برتر بمانیم باید در نیم فصل دوم به نزدیک یک و نیم امتیاز برسیم تا امتیازات از دست رفته را جبران کنیم که این هم نیاز به تقویت تیم دارد و باید مسوولان تلاش کنند. ما برای جذب بازیکن نیاز به رفع مشکلات مالی باشگاه داریم و باید برای گرفتن اسپانسر سرعت عمل داشته باشیم. من می دانم آقای رضاییان خیلی تلاش می کند ولی هیات مدیره باشگاه هم باید بیشتر همکاری و تلاش کند تا زحماتشان مثمرثمر باشد و بتوانیم اسپانسر داشته باشیم. چند اسپانسر برای باشگاه آمده است ولی قطعی نشده اند. ما در شرایطی خیلی سخت و حیاتی هستیم و می خواهیم بازیکن جذب کنیم ولی مسایل مالی، مشکل عمده است و این هم جدا از موضوع مالی بازیکنان که مربوط به پرداخت قسط دوم آن ها در نیم فصل است، می باشد. ضمن این که باشگاه هم امکاناتی می خواهد و خود من هم برای تمرین نیاز به ابزارهایی دارم. البته رضاییان خیلی تلاش می کند و با دست خالی توانسته است به حرکت رو به پیشرفت باشگاه کمک کند ولی مسوولان رده بالا باید بیشتر هوای او را داشته باشند و از برنامه هایی که او برای آینده باشگاه در نظر گرفته است، بیشتر حمایت کنند تا بتوانیم در کارمان قدم های بلندتری برداریم.

 

در ادامه و پس از استعفای آقای باقری‌نیا، شما در هفته یازدهم سرمربی تیم نفت مسجدسلیمان شدید و شعار شما از همان ابتدا این بود که باید ذهنیت پیروزی به تیم القا شود، فکر می کنید چقدر در این زمینه موفق بوده اید؟

 

وقتی که من تیم را تحویل گرفتم، از ۱۰ بازی‎ای که انجام داده بود، به پنج امتیاز رسیده بود و در حال حاضر هم از پنج دیداری که برگزار کرده ایم به هشت امتیاز دست پیدا کرده ایم که نشان می دهد قدمی رو به جلو برداشته ایم ولی این قدم کامل نیست و قدم‌مان خیلی بلند برداشته نشده است. البته تیم مان پیشرفت‌هایی داشته است و این که در دیدار مقابل ملوان ۱۰ نفره توانستیم در دقایق پایانی مسابقه به پیروزی برسیم، نشان می دهد که تیم و بازیکنان مان به این باور رسیده اند که در کنار بازی خوبی که ارایه می دهند، می توانند به پیروزی هم برسند. البته به نظر خودم هنوز نیاز به کار بیشتری داریم و هیچ چیز صد درصد نیست و هنوز هم تیم پانزدهم جدول است و در منطقه خطر قرار داریم. به هر حال قدم هایی برداشته ایم و از نظر ذهنی کمی تیم مان تقویت شده است و به این باور که می توانیم کارهای بزرگ انجام دهیم، نزدیک شده ایم ولی اعتقاد من این است تا کاملا از منطقه خطر دور نشویم نمی توانیم بگوییم که کاری انجام داده ایم. ما در واقع ۱۵ فینال پیش رو داریم و وقتی می توانیم بگوییم ذهنیت رسیدن به برد به بار نشسته است که تیم مان از فاز اول کارمان که منطقه خطر است، عبور کرده باشد و در فاز دوم بتواند مقامی بهتر از سیزدهمی که ماندن در لیگ است، به دست آورد.

 

نیم فصل اول لیگ چهاردهم را چطور دیدید؟

 

فکر کنم تغییر عمده ای که لیگ امسال مان نسبت به سال قبل داشت این بود که فدراسیون به باشگاه ها اجبار کرد که از یکسری بازیکنان جوان با تعداد بیشتر در لیست‌شان استفاده کنند و من فکر می کنم کار بدی نیست که بتوانیم از نیروهای جوان استفاده کنیم ولی اعتقادم این است که هیچ کاری دستوری ای نمی تواند مثمرثمر باشد و باید به این باور برسیم که می توانیم از نیروهای جوان در صورتی که قابلیت دارند، ‌استفاده کنیم البته این نیروهای جوان باید آموزش داده شوند و مسابقات را پله پله طی کنند تا بتوانند به لیگ برتر برسند. این که یکسری از بازیکنان را صرفا به دلیل این که لیست‌مان خالی است و به اجبار به لیست مان اضافه کنیم و در مسابقات با توجه به این که بازیکن آماده تری نداریم،‌ استفاده کنیم، کمک به فوتبال‌مان نیست. ما مدرسه فوتبال و مسابقات رده‌های سنی پایه خوبی در کشورمان نداریم ‌و اهمیتی که به این رقابت ها داده می شود در حد مطلوب نیست و بعد می خواهیم یک مرتبه بازیکنان جوان آن را به لیگ برتر اضافه کنیم. البته با این کار اجازه بازی را از یکسری بازیکنان می گیریم و به واسطه سن شان اجازه ورزش کردن را از آن‌ها می گیریم. امروز شاید خیلی از بازیکنان توانایی بازی کردن در لیگ برتر را داشته باشند ولی به واسطه این که لیست باشگاه ها جا ندارد مجبور به ترک فوتبال هستند و من فکر می کنم کار دستوری هیچ ثمره خوبی نداشته باشد.

 

امسال لیگ مان پر گل تر شده است، ‌آیا این نشان دهنده بالا رفتن کیفیت لیگ است؟

 

اگر کیفیت لیگ را به گل های زده نگاه کنیم بله، امسال گل‌های بیشتری زده شده است ولی کیفیت تنها گل زده نیست و دفاع مقابل هجوم حریف هم در کیفیت تاثیر دارد و باید به این بخش هم نگاه داشته باشیم و این که تیم هایی که هم گل زیاد می زنند و هم گل بسیار دریافت می کنند نشان دهنده مشکل عمده در بخش فنی است که با توجه به بازی ای که تیم ملی در جام جهانی انجام داد و دفاعی کار کرد و چشم به ضد حملات داشت، من فکر می کنم مربیان باید در این بخش بیشتر کار کنند. البته آقای کی روش با توجه به توان بازیکنانش و تیم هایی که مقابل آن ها بازی داشت، از این سیستم استفاده کرد و ما نمی توانستیم مقابل آرژانتین با سیستم باز، مسابقه دهیم و اگر این کار را می کردیم من فکر می کنم گل های بسیاری دریافت می کردیم، پس مجبور بودیم از سیستمی استفاده کنیم که در مقابل بازیکنان تکنیکی حریف، فضا را از آن ها بگیریم و انتخاب این سیستم براساس هوش و درایت مربی بود که توانست با توجه به توانایی بازیکنان‌مان و شناخت صحیحی که از تیم مقابل داشت، از آن سیستم استفاده کند و در کل درست است که گل های زیادی دریافت نکردیم ولی ما در این جام از نظر فنی، یک امتیاز کسب کردیم و شاید تنها پیشرفتی که داشتیم این بود که از نظر دفاعی خیلی قوی بودیم و گل‌های کمی دریافت کردیم ولی همین تیم نتوانست در مقابل تیم های خوب، فوتبال خوب و رو به جلویی داشته باشد و این که سه گل از تیم بوسنی خوردیم به واسطه این بود که مقابل این تیم کمی بازتر بازی کردیم. درکل فکر می کنم باید به تمام جنبه های فوتبال توجه کرد و همان قدر که به دفاع فکر می کنیم باید به حمله هم فکر کنیم.

 

به نظر می رسد تب فوتبال در مسجدسلیمان بسیار بالا است، از جو فوتبال در این شهرستان بگویید.

 

علاقه مردم مسجدسلیمان به فوتبال بسیار است و یکسری از افراد که پیر هستند و اصلا هم به ورزشگاه نمی‌آیند، نگاه‌شان به فوتبال این نیست که تیم‌شان برد و باخت آورد و فکر می کنم خیلی از مردم مسجدسلیمان احساس کردند که کمی حق از دست داده‌شان را می توانند از طریق فوتبال پس بگیرند و فوتبال می تواند زبان و فریادشان باشد تا کمی امکانات از دست رفته‌شان را برگردانند و شاید به هر حال همین که پس از سال ها نشستند فکر کردند که فرودگاه مسجدسلیمان که شاید اولین فرودگاه کشور است، دوباره راه اندازی شود، این از کمک های فوتبال بود و نگاه خیلی مردم این است که این فوتبال می تواند خیلی از چیزها را به آن ها برگرداند. در کنار این موضوع یکسری جوان هستند که با توجه به این که بیکاری در مسجدسلیمان بی‌داد می کند، فوتبال باعث می شود که به عنوان تماشاگر به زمین فوتبال بیایند و انرژی‌شان را تخلیه کنند و چقدر خوب بود که به این ها کمی مثبت فکر کنیم تا جوانانی که به ورزشگاه می آیند تا انرژی‌شان را تخلیه کنند، حتی اگر خدای نکرده، اشتباها حرکتی انجام دادند، به این صورت نباشد که به خاطر حرکت اشتباه چند نفر، حق تماشای بازی را از مردم آن شهر بگریم و باید یک فکر دیگری به حال این موضوع کرد. باید بیشتر روی این موضوع فکر کنیم و این که این جوانان به ورزشگاه می آیند کمک بزرگی به اجتماع‌مان است و به این فکر کنیم که اگر در آن ساعت این جوانان به ورزشگاه نیایند چه کار می کنند و باید مسوولان سیاسی ـ امنیتی و اقتصادی به این موضوع توجه کنند. حتی برد و باخت تیم‌ها می تواند روی زندانی‌ها هم تاثیر بگذارد و آن‌ها در آن ساعت که بازی را نگاه می‌کنند، دچار تغییر مثبت می شوند. آدم هایی که در زندان هستند و با دید بد به آن‌ها نگاه می کنیم، با مسابقات دچار تغییر مثبت می شوند پس می توانیم به افرادی که بیرون زندان و مثبت هم هستند، با فوتبال کمک بیشتری برای بهتر شدن زندگی‌شان کنیم. بنابراین انتظارم از مسوولان این است که بیشتر به فکر این موضوع باشند و کاری کنند که فردا پشیمان نشویم که چرا این پتانسیل را داشتیم و می توانستیم به پیشرفت جامعه، در مثبت شدن یک عده جوان کمک کنیم اما نتوانستیم و غصه بخوریم که چرا این کار را نکردیم. امیدوارم همه کمبودهایی که در مسجدسلیمان است را به واسطه فوتبال برطرف کنیم.

 

علی رغم این که پیش از آغاز لیگ، باشگاه نفت مسجدسلیمان یکسری امکانات و زیرساخت ها را برای میزبانی از تیم های لیگ برتری فراهم کرد اما برخی از تیم ها از امکانات گله داشتند، شما فکر می کنید امکانات موجود مناسب میزبانی لیگ برتر است؟

 

واقعیت این است که امکانات شهری مان کم است و نمی شود از این واقعیت فرار کرد. من سال گذشته یک پیشنهاد به مسوولان نفتی دادم که با توجه به این که شرکت نفت در ابتدای شهرستان یکسری آپارتمان‌های مسکونی آماده کرده است و با توجه به مشکلی که در شهرمان داریم و ممکن است ساختن هتل یکی دو سال طول بکشد، دو بلوک آپارتمانی را تجیهز کنیم و به صورت هتل – آپارتمان درآوریم تا زمانی که تیم‌ها به این جا می آیند در اختیار آن ها قرار دهیم و به نظرم این کار سختی نیست تا اگر در ادامه شهرمان رونق بیشتری پیدا کرد، ساختن یک هتل امکان پذیر باشد. به هر حال متاسفانه یا پیشنهاد خوبی نبود یا این که انجام آن سخت بود که به آن توجه نشد.

 

نیم فصل اول را به هر سختی که بود به پایان رساندید، برنامه شما برای نیم فصل دوم و جبران امتیازات از دست رفته چیست؟

 

ابتدا بحث تقویت تیم مطرح است که در این راستا با یک دروازه بان بلغارستانی صحبت کردیم و چند جلسه با ما تمرین کرد که او را خواستیم. به هر حال اعتقاد من این است که از روی فیلم نمی توان بازیکن انتخاب کرد و حتی برخی مدیربرنامه ها به من گفتند که شما سخت می گیری و بازیکن ما نمی تواند در تست شرکت کند و من هم گفتم باشگاه ما آن قدر توان مالی ندارد که بگوییم اشتباه کردیم که فلان بازیکن را جذب کردیم و مشکلی نیست که ۱۰۰ هزار دلار ضرر کردیم، به هر حال من حاضر نیستم ندیده و از روی یک فیلم که گلچینی از حرکات خوب آن بازیکن است، کسی را ‌انتخاب کنم و بعد پی ببریم که مصدوم یا بیمار است و آماده نیست. همچنین یک مدافع آرژانتینی به این جا آمده است تا با شرکت در تمرینات مان، او را تست کنیم و سپس در خصوص او نظر می دهیم و اگر به درد ما خورد او را جذب می کنیم. در مورد جذب بازیکن ایرانی هم باید بگویم که دوست نداریم غیرحرفه ای و آن گونه که در مملکت ما رایج است و به صورت مستقیم با بازیکن وارد مذاکره می شوند، اقدام کنیم و اگر بازیکنی را بخواهیم به صورت کتبی به باشگاه او نامه می دهیم. اکنون هم با توجه به این که ارتباط مان با باشگاه نفت تهران خوب است و آقای قنبرزاده، ‌مدیرعامل آن همیشه خود من و باشگاه‌مان را مورد لطف قرار داده است، نامه داده ایم که اگر در لیست مازادشان بازیکنی در پست‌هایی که ما می خواهیم، هست به ما بدهند. یکی دو بازیکن دیگر هم مدنظرمان است که با توجه به این که این هفته بازی داریم، به باشگاه های آن ها هم نامه می دهیم ولی همه چیز به مسایل مالی باشگاه بر می گردد و ان شاالله قرار شده است که هیات مدیره این هفته به تهران برود و مساله اسپانسر را صد درصد کند که امیدوارم این کار هر چه سریع‌تر انجام شود، چرا که زمان محدود است و نباید وقت را از دست بدهیم و باید حتما برای تقویت تیم‌مان نفراتی را اضافه کنیم. اکنون دو بازیکن دارم که عمل کرده اند و تا دو بازی آینده هم آن ها را ندارم و در یکسری پست ها نیز اصلا بازیکن کم داریم که فکر می کنم اگر بتوانیم چهار پنج بازیکن جذب کنیم خیلی از مشکلات مان حل می شود.

 

باتوجه به این شرایط لیست مازاد هم دارید؟

 

ما در نیم فصل اول از لیست ۱۸ نفره‌مان فقط ۱۵ بازیکن بزرگسال داشتیم که یک بازیکن بزرگسال و یک بازیکن زیر ۲۳ سال مان با مشکل کارت پایان خدمت مواجه شدند و دو بازیکن هم رضایت نامه گرفتند و رفتند و چهار جای خالی داریم. سلیمان‎فلاح هم که از ما جدا شد که با این وجود و اگر قرارداد دروازه‌بان بلغاری‌مان هم امضا شود، چهار جای خالی داریم. سلیمان‎فلاح از سه چهار هفته پیش از بازی آخرمان به ما گفته بود که با توجه به این که مشکل خانوادگی دارد و پدرش بیمار است قصد جدایی دارد و من هم نمی توانم به زور کسی را نگه دارم و اعتقادم این نیست که بازیکنی که قرارداد دارد باید بماند، چرا که اگر آن بازیکنی که می خواهد برود، بماند خوب تمرین و بازی نمی کند و نتیجه عکس می دهد. به هر حال با او صحبت کردم که تا نیم فصل بماند و پس از آن هم خودم با باشگاه صحبت می کنم که اگر می تواند رضایت نامه شما را بدهد. پایان دیدار با ملوان هم با او صحبت کردم که اگر نظرت تغییر کرده و می توانی در تیم بمانی، ما هم دوست داریم که در جمع مان باشی و اگر هم خیر، برای ۱۵ بازی ای که در تیم‌مان بودی و به تیم و شهرمان کمک کردی از شما تشکر می کنم و امیدوارم هر کجا که هستی موفق باشی و همین الان هم برای او آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم در باشگاه جدیدش موفق باشد که این موضوع مایه افتخار ما هم است.

 

رضا کرملاچعب، جوانترین بازیکن لیگ برتر هم که در تیم شما بازی می کند.

 

امسال نگاه من در جام حذفی این بود که بیشتر جوانان تیمم را بازی دهم و می دانستیم که با توجه به شرایطی که داریم قهرمان جام حذفی هم نمی شویم و باید واقع بینانه رفتار کنیم. اصلا اگر هم قهرمان می شدیم، می خواستیم به کجا برویم؟ و واقعیت امر این است که من روی جام حذفی برنامه ریزی نکرده بودم که قهرمان شویم چرا که از نظر فنی در توان تیمم نبود و می دانستیم که اگر هم قهرمان شویم به درد تیمم نمی خورد، چرا اگر قهرمان می شدیم و سهمیه به دست می آوردیم و بعد تیم مان در لیگ برتر می افتاد، فایده ای نداشت پس باید تمام تمرکزمان را روی لیگ برتر می‌گذاشتیم، بنابراین جام حذفی را برای بازی دادن به بازیکنان جوان مان گذاشتیم تا با جو فوتبال آشنا شوند و تفکرشان هم تغییر کند.

 

از ابتدای فصل مرتبا لیست اسامی بازیکنانی که مشکل کارت پایان خدمت دارند اعلام می شود و چندین باشگاه از جمله نفت مسجدسلیمان هم درگیر این موضوع شده اند، نظر شما در این خصوص چیست؟

 

بله، عباس عسکری و میلاد شیخ‌سلیمان هم از تیم ما کارت پایان خدمت شان باطل شد و گفته شده است که تمام بازیکنانی که دچار این مشکل هستند، نمی توانند تا پایان لیگ بازی کنند. به هر حال تخلفی صورت گرفته است و غیر قانونی باندی بوده است که کارت پایان خدمت صادر می کرده و در واقع گروهی بوده است و من نمی دانم که آیا با آن گروه هم برخورد می شود یا خیر و فکر نکنم آن گروه که این تخلف بزرگ را انجام داده، این کار را فقط برای فوتبالیست‌ها انجام داده باشد و برای خیلی های دیگر هم انجام داده که شاید پیدا نباشد و من امیدوارم که در ابتدا با گروه متخلف برخورد شود و بعد هم اگر یک کار غیرقانونی صورت گرفته است، با همه برخورد شود و فقط این موضوع شامل حال فوتبالیست‌ها نشود. به هر حال این اتفاق افتاد و به نظرم مسوولان فدراسیون فوتبال جدا از قانون، موضوع ورزشی را کارشناسی کنند و ببینند چه علتی داشته است که فوتبالیست‌ها یا یکسری از باشگاه‌ها بیشتر ضرر کرده اند. یک جاهایی می بینیم قانونی که در فوتبال گذاشته ایم باعث شده است که باشگاه ها تخلف کنند. این که می گوییم بازیکن سرباز فقط می تواند در یک تیم نظامی بازی کند در حالی یکسری از تیم ها اصلا نظامی نیستند و صنعتی ـ نظامی هستند، خوب نیست و باشگاهی هم داریم که واقعا نظامی است و توسط بخش خصوصی اداره می شود. پس اگر قانون می گذاریم باید آن تیم کاملا نظامی باشد. در ضمن مگر ما چند تیم نظامی داریم و مگر این تیم ها چند بازیکن سرباز را می توانند جذب کنند؟ پس سایر بازیکنان سرباز که این تیم ها نمی توانند آن ها را جذب کنند باید چه کار کنند و آیا این استعدادی که دارند باید هدر برود؟ چه اشکالی دارد تبصره‌ای بگذاریم و ستاد نیروهای مسلح این مجوز را داشته باشد که هر بازیکنی که تیم های نظامی به آن نیاز نداشته باشند براساس قانون و با شرایطی خاص، به تیم های غیرنظامی واگذار شود تا هم استعداد ورزشکار هدر نرود، هم تیم های نظامی به بازیکنان خود برسند و هم این که دیگر کسی تخلف نکند و کارت پایان خدمت جعلی نگیرد. آیا قانونی که گذاشته ایم باعث نمی شود که باشگاهی مانند فولاد آکادمی اش را تعطیل کند؟ چرا باشگاهی مانند فولاد که این همه بازیکن ساخته است و امسال که سال بهره‌برداری‌اش است و می تواند از این جوانان استفاده کند، همه آن ها را به واسطه کارت پایان خدمت شان از دست می دهد، در حالی که باشگاه دیگری می تواند از آن استفاده کند؟ در چنین حالتی باشگاه فولاد می گوید چرا من بازیکن بسازم و جای دیگر از آن استفاده کند؛ پس فولاد را از آکادمی داشتن پشیمان می کنیم و با توجه به شرایط به وجود آمده، حتی سایر باشگاه‌ها نیز از داشتن آکادمی موثر پشیمان می شوند و شاید با توجه به این که مجبور هستیم که آکادمی داشته باشیم فقط یک تیمی را جمع کنیم که نشان دهیم آکادمی داریم اما در واقع آکادمی موثری نداریم، پس در نهایت ضرر این موضوع نه تنها متوجه ورزش بلکه متوجه کل جامعه است و امیدوارم مسوولان، قانون را در این زمینه به صورتی بنویسند که کارشناسی شده باشد.

 

درکل اعتقادم این است که مساله ای که امروز در خصوص کارت پایان خدمت برخی بازیکنان به وجود آمد، همان موضوع دستوری بودن این مساله است که باعث شد خیلی ها تخلف کنند تا سربازی نروند و اگر روی قانونی که در این زمینه گذاشته بودیم هم فکر می کردیم، کار به درستی پیش می رفت. به هر حال با توجه به این که دستوری گفتیم که بازیکنان جای خاصی می توانند فوتبال بازی کنند، این جای خاص نمی تواند تمام جوانان ما را ساپورت کند، چرا که آن باشگاه ها در نهایت ۳۰ تا ۵۰ بازیکن را حمایت می‌کنند و به هر حال عده ای بیرون می مانند و آن عده مجبور هستند ورزش را کنار بگذارند و دو سال به سربازی بروند و به نظرم در نهایت هیچ کار دستوری ثمره خوبی ندارد.

 

در هر صورت این اتفاق رخ داده و تخلفی صورت گرفته است، شما تا چه اندازه موافق برخورد جدی با بازیکنان خاطی هستید؟

 

یک طرف این قضیه تخلف است که قانون آن را مشخص می‌کند ولی من می گویم چه چیزی باعث شد که این تخلف به وجود آید و آیا همان قانون باعث نشد که یکسری از افراد دست به تخلف بزنند و آیا قانونی که وضع شده، درست بوده است و اگر درست بوده چرا این تخلف این قدر وسعت داشته است؟ پس یک جای کار مشکل دارد و به نظرم این که این ورزشکار را از ورزش محروم کنیم کار زیادی انجام نداده‌ایم و می‌توان به واسطه تخلفی که کرده‌اند،‌ جریمه‌ای برای آن‌ها در نظر بگیریم ولی این جریمه نباید طرد کردن و محروم کردن آن‌ها از ورزش باشد. من می گویم هر کسی در هر زمینه ای که تخلف کرده است باید در قبال تخلفش جریمه شود ولی جریمه نباید به صورتی اتخاذ شود که یک نفر را طرد کنیم و ضرر آن از منفعتش بیشتر باشد و این‌که بخواهیم ورزش را از یک عده به خاطر تخلفی که انجام داده اند، بگیریم و استعدادشان را نابود کنیم، کار خوبی نیست. این ها سرمایه‌های مملکت هستند و به نظرم باید به صورتی آن‌ها را جریمه کنیم که این سرمایه ها از بین نروند و تصمیمی اتخاذ کنیم که به سود مملکت باشد. ما دو بازیکن سرباز داشتیم و به مشکل برخوردیم و فولاد که هفت هشت بازیکن خود را یک مرتبه از دست داده است و می خواهد در آسیا هم بازی کند، ضرر بیشتری می‌کند. به نظر من با این شرایط یکسری از بازیکنان که بیرون مانده بودند، اکنون قیمت شان بالاتر می رود، چرا که با به وجود آمدن این شرایط تیم های بسیاری هستند که به بازیکن نیاز دارند و در واقع این موضوع به سود یک عده واسطه هم شده است و قیمت ها را بالا می برند و ای کاش به صورتی شود که واسطه ها حذف شوند. یکسری بازیکن هم هستند که جایی هم بازی نکرده اند و وقتی می خواهیم با آن ها صحبت کنیم می گوید من مدیر برنامه دارم و مدیربرنامه‌ای هم که قانون را نشناسد و بازاری برخورد کند که مدیر برنامه نیست و این چیزی است که در این جا بد جا افتاده است و امیدوارم به جایی برگردیم که هیچ کسی مدیر برنامه نداشته باشد. ما هنوز حرفه ای نیستیم چرا که حرفه ای رفتار نمی کنیم.

 

تفاوت بازیکنان فعلی با بازیکنان گذشته را در چه می‌بینید؟

 

امروزه بازیکن دو پزشک و یک مدیربرنامه دارد و اگر در بازی کوچکترین برخوردی با بازیکن دیگری داشته باشد، ۶۰ ملق می‌خورد، البته در گذشته هم بود ولی تعداد چنین بازیکنانی انگشت‌شمار بود. اکنون بازیکنان خاصی هستند که اگر دچار مصدومیت شوند، حاضرند برای تیم‌شان بازی کنند. من در دوران فوتبالی ام در بازی ای فکم شکست و استخوان لثه من از فکم بیرون زد و برای عمل به تهران رفتم که در این عمل دندان های فک بالا و پایین من را به هم دوختند و من در ۲۰ روز اول فقط شیر و آب میوه خوردم و در این شرایط برای تیمم در سه دیدار لیگ بازی کردم و به نظرم باید تفکرات تغییر کند. البته شاید هم بازیکنان حق داشته باشند، چرا که در ایران بازیکنی بیمه نیست و اگر بازیکنی بداند که اگر اتفاقی برایش افتاد، حمایت می‌شود و بیمه است، شاید تلاشش را بیشتر کند.

 

فکر می‌کنید نفت مسجدسلیمان در لیگ برتر بماند؟

 

نیم‌فصل دوم خیلی سخت تر از نیم فصل اول است و تیم‌ها نقاط ضعف و قوت خود را می شناسند و البته تیم هایی که پول دارند نیرو جذب می کنند و تیم شان را تقویت می کنند و تمام سعی و تلاش‌شان این است که جبران کنند ولی ما همین الان از نظر فنی، امتیازی و نیرو عقب هستیم. ما می خواهیم بازیکن جذب کنیم ولی از نظر مالی مشکل داریم که امیدوارم طی این هفته موضوع اسپانسرمان برطرف شود تا رضاییان بتواند باتوجه به آن چه از نظر مالی در دست دارد، با بازیکنان موردنظر ما وارد مذاکره شود. خیلی از بازیکنان به خاطر امکانات شهری ما و همچنین ترس از این که اگر تیم نفت افتاد، به من به چشم بازیکنی نگاه می کنند که تیمم سقوط کرده است و ممکن است سال آینده تیمی من را نخواهد، برای آمدن به تیم ما رغبتی ندارند، مگر این که بازیکنی در آخرین روزهای نقل و انتقالات بدون تیم مانده باشد و با خود بگوید اگر نفت به من پیشنهاد داد به این تیم می روم و این شرایط، کار ما را سخت می کند. همین الان ما در پست هایی با کمبود بازیکن مواجه هستیم و خیلی از بازیکنان من از نظر فنی در پست هایی بازی می‌کنند که شاید به دلیل جابه‌جایی پست، توانایی آن ها را پایین آورده باشم ولی مجبورم که چنین کاری را بکنم، چرا که با مشکل کمبود بازیکن مواجه هستم. خیلی از بازیکنانم در پست غیر تخصصی شان بازی و بیش از توان شان تلاش می کنند که از آن ها تشکر می کنم و امیدوارم که بتوانیم در لیگ بمانیم که اگر به این صورت شود، می توانیم برای سال آینده برنامه ریزی بهتری انجام دهیم، چرا که سابقه حضور در لیگ را پیدا می کنیم و می دانیم که چه مشکلاتی داشته ایم. ما طفلی هستیم که مراحل رشد را باید پله پله طی کند، البته می توان به کارمان هم سرعت داد ولی لازمه اش این است که کار بسیاری صورت بگیرد و برای آینده مان باید آکادمی راه اندازی کنیم تا بتوانیم از سرمایه های خودمان استفاده کنیم. به هر حال مشکلات بسیاری داریم و نیاز است که مسوولان بیشتر تلاش کنند تا برطرف شدن مشکلات مان، سرعت بیشتری پیدا کند. در نهایت هم امیدوارم که در لیگ بمانیم، چرا که شهرمان به این اتفاق نیاز دارد و ماندن مان به برطرف شدن یکسری از کمبودهای شهرمان هم کمک می کند.

 

در مورد شرایط تیم‌ملی هم صحبت کنید، فکر می کنید تیم‌ملی در مسابقات آسیایی چه عملکردی داشته باشد؟

 

به نظرم وقتی برنامه ریزی کردیم و به جام جهانی رفتیم و خیلی ها هم از عملکرد تیم ملی رضایت داشتند، حالا باید برای جام جهانی بعدی برنامه ریزی کنیم و یکسری از بازیکنان را که به جام جهانی بعدی نمی رسند با احترام کنار بگذاریم و از یکسری بازیکنان جوان استفاده کنیم. به هر حال باید این جا به جایی ها صورت بگیرد و نسل فوتبال تغییر کند. ما در واقع با همان تیم جام‌جهانی‌مان می خواهیم در مسابقات آسیایی شرکت کنیم و شاید امروز فرصت این باشد که از بازیکنانی مانند سردار آزمون و جهانبخش استفاده کنیم و اگر این شانس را از آن ها بگیریم ممکن است در جام جهانی آینده هم نتوانیم از آن ها استفاده کنیم.

 

وضعیت حال حاضر تیم‌ملی امید را چطور ارزیابی می‌کنید و نظرتان درباره کشمکش‌هایی که میان وزارت ورزش و فدراسیون بر سر انتخاب سرمربی وجود دارد، چیست؟

 

من فکر می‌کنم مشکل تیم‌ملی امید اصلا مربی نیست؛ مشکل عمده تیم ملی امید این است که متولی آن مشخص نیست و باید متولی آن را مشخص کنیم و این که کمیته ملی المپیک و فدراسیون فوتبال متولی آن هستند و هیچ موقع هم به توافق نرسیده اند، این بزرگترین معضل است. اگر تیم‌ملی یک متولی داشته باشد می توان در خصوص آن به راحتی تصمیم گیری و برنامه ریزی کرد و تا زمانی که متولی آن مشخص نشود وضع آن به همین صورت پیش می رود. متاسفانه اکنون به صورتی شده است که تیم ملی به باشگاه ها بازیکن می دهد و به صورتی است که تیم‌ملی امید به بازیکنی بازی می دهد و بازیکن در سن کم مطرح می شود و باتوجه به این که عضو باشگاهی است، آن تیم از آن بازیکن در لیگ استفاده می کند و بعد آن باشگاه آن بازیکن را به مربی تیم ملی نمی دهد، در حالی که در گذشته برعکس بود و هر کسی مربی تیم ملی باشد، چه خارجی و چه ایرانی این مشکلات را دارد. ضمن این که برای مسابقات رده های سنی پایه هم باید برنامه ریزی کنیم تا مربی تیم ملی بهتر بازیکنان را ببیند و انتخاب کند.

منبع / ایسنا