غلام عباس کاظمی – خورنا: درهفته ای که گذشت اتفاق ناگواری دریکیا زشهرها یآمریکا،بنام فرگوسن رخ دادکه دل هر انسانی را به درد آورد.طی آن حادثه پلیس طی درگیری با یک شهروند سیاهپوست در حالی که خود را تسلیم نموده بود، با شش تیر اورا بقتل رساند.

اتفاقی که دل هربیننده وشنونده ای را به درد آورد.اتفاقی که هیچ انسان آزاده ای آنرا نمی پسندد ونکوهش می نماید.

خوشبختانه صداوسیمای ما هم از سر انساندوستی واصل آزادی اطلاعات ووظیفه خبررسانی -نه ازسر دشمنی وسیاه نمایی اوضاع غرب-  خبررادرتمام برنامه های خبری هفته ورپرتا ژهای تمامی شبکه های خود مکررا نشان داد.

امااز بد حادثه، همان زمان دریکی از خیابانهای تهران ،مرد دست فروشی که برای امرار معاش خانواده خود بهمراه فرزندش گوشه خیابان مشغول به دستفروشی بود باممانعت کارکنان شهرداری روبرو، ودرادامه بادرگیری وتوهین های دون شان وکتک کاری روبروگردیدودر نهایت منجربه کشته شدن دستفروش بینوا که بدنبال کسب لقمه ای نان حلال سر سفره خانواده خود بود، شد.

دریغ از یک خبرکوتاه وحتی یک تیزر خبری .انگار کشته شدن یک هموطن حتی ارزش خبررسانی را ندارد.

دراین دنیایی که صداوسیمای آقای ضررغامی ،هرخبرناگواری رااز آن سوی کره زمین حتی از شهر فرگوسن کسب می نماید وسمع ونظر مردم عزیزمان نه یک بار بلکه دهها بار می رساند ، عجب که خبر کشته شدن یک ایرانی نه در کوه وکمر بلکه در پایتخت وهمین بغل مرکز صدا وسیمای مهم بنظر نمیرسد.

شاید که خون یک شهروند آمریکایی ازیک دستفروش ایرانی رنگین تراست. شاید حتی سیاه نمایی بیش از حدسیمای ضرغامی – شما بخوانید انساندوستی- پخش خبر یک قتل درینگه دنیا رابرقتل یک هموطن ترجیح می دهد.