به گزارش عصرایران،در این میان ، آنچه جالب توجه است این که هیچگاه اجازه دفاع نیز به این افراد داده نشد و این در حالی است که هم صدا و سیما و هم سایر روزنامه ها و خبرگزاری ها و سایت ها ، “وظیفه قانونی” دارند که اگر علیه کسی مطلبی منتشر کنند ، پاسخ او را نیز نشر دهند.کاری با این که در این جنگ یک سویه تبلیغاتی ، حق با کدام طرف است نداریم ، فقط یک سوال کوچک از مسوولان رسانه هایی که با پول بیت المال اداره می شوند و در رأس آنها صدا و سیما داریم: آیا این همه برنامه تبلیغی علیه رقبای سیاسی ، جواب داد؟

پاسخ این سوال را می توان در حماسه ۲۴ خرداد یافت ؛ انگار نه انگار که این همه سال خودتان را تا حد مرگ اذیت کرده بودید که به مردم بقبولانید این هایی که دارید تخریب شان می کنید ، خائن اند ، مرعوب اند ، بر باد دهنده منافع ملی اند ، با جرج سورس سَر و سرّ دارند ، اگر خودشان هم شخصاً جاسوس نباشند، اطرافیانشان که حتماً هستند ، این ها کار بلد نیستند ، نوکر بیگانه اند ، خدعه و فتنه می کنند ، غیر مردمی و ضد مردمی اند… و خلاصه هر آنچه از بدی بلد بودید نثار اینان کردید.

آخرش چه شد؟ همین افراد ، دو کلمه در تأیید حسن روحانی گفتند و مردم هم به اعتماد و اعتبار ایشان ، در حماسه ۲۴ خرداد ، او را به ریاست جمهوری برگزیدند ؛ انگار نه انگار که شما این همه سال شب و روز نداشته اید برای بدنام و ذلیل کردن این ها!
این یعنی این که مردم همه آنچه با پول مردم در این سال ها گفته بودید را رسماً به هیچ انگاشتند و بسیار متمدنانه جواب تان را دادند.

عاقل اگر باشید ، دیگر این راه را ادامه نمی دهید؛ اکنون می بینید و با تمام وجودتان حس می کنید که این راه طی شده ، کوچک ترین نفع و فایده ای نداشته و ندارد و الّا امروز یکی دیگر باید رئیس جمهور می شد.

راه خردمندانه و اسلامی و روش خداپسند و مردم پسند این است که حرمت ها را از این پس حفظ کنید و شعور مردم را به رسمیت بشناسید و بدانید که عصر روزنامه “وقایع اتفاقیه” که کانال های اطلای یابی مردم محدود و سوادشان اندک بود ، سال هاست که سپری شده و عصر ارتباطات و دانش است و مردم نیز ، به معنای واقعی کلمه ، بصیرت دارند.

مشکل خیلی ها که داعیه مسلمانی شان گوش فلک را کرده ، این است که یادشان رفته عزت و ذلت دست خداست نه در قبضه نمایش های صدا و سیما و سرمقاله های کیهان و تیترهای ایران و دیگران.

« قل اللّهم مالک الملک تؤتی الملک من تشاء و تنزع الملک ممّن تشاء و تعزّ من تشاء و
تذلّ من تشاء بیدک الخیر انّک علی کلّ شئ قدیر »  (۲۶ آل عمران)

بگوخداوندا، ای مالک حقیقی، و حاکم مطلق، به هر که خواهی حکومت می بخشی، و از هر که خواهی حکومت را باز می گیری، و هر که را خواهی عزت می دهی، و هر که را خواهی خوار می گردانی،”خیر” در دست توست، حقا که تو بر هر چیزی توانایی.»