در شهرداری بندرماهشهر وسعت دید مدیران برای سالیانه یک میلیارد تومان می باشد!
خورنا – رسالت شهرداری ایجاب میکند مسئولان با خیالی آسوده و بدون هرگونه حاشیه پاسخگوی شایسته افکار عمومی و رسانه ها باشند و سوالات و انتقادات فنی را در کمترین زمان ممکن و با بیشترین دقت لازم انجام دهند تا موجبات رضایت و روشن نمودن افکار عمومی گردند .
نقد فنی طرح های عمرانی و چالش ها و معضلاتی که سبب گردیده هیچ یک از طرح های یکصد میلیارد ریالی شهرداری بندرماهشهر بهره برداری نگردند نه تنها نباید سبب رنجش شهردار محترم گردیده بلکه می بایست بدون هرگونه حاشیه پاسخگوی این نقدها باشند اما متاسفانه در این شهر تصمیم گیریهای یک طرفه، از بالا به پایین و مدیریت آمرانه و بدون پاسخگویی از ویژگیهای اساسی مدیریت شهری میباشد.
درگزارش های نقد فنی طرح های شهرداری علل کاستی ها و مشکلات را از جنبه های مختلف بررسی کردیم و ادامه این گزارشات فنی را به این امید ادامه می دهیم که این معضلات سبب گردد شورای آتی این شهرستان مظلوم که چه با بودجه ۱۴۰۰ میلیارد ریالی و چه بدون آن حرکت شایسته ای در آن نمی توان یافت !! اما براستی چرا ؟
این سوال مطرح می گردد که با احتساب ۳ سال گذشته رقمی در حدود ۳۰۰ میلیارد تومان صرف بودجه های عمرانی شهر گردیده است . از واحد تومان استفاده کردیم تا کمی واقع بینانه تر باشیم.
براستی با بودجه ایی ۳۰۰ میلیارد تومانی چه اقداماتی در شهر می توان انجام داد؟
- احداث پل ولایت:
تمام مزیت های این پل بجای خود نیکو اما اگر براستی معایب این پل را میدانستیم باز آن را ۴ بار بدستان نماینده مجلس، شورای شهر جدید و .. افتتاح می نمودیم؟ آیا راهی برای برطرف کردن این معضلی بسیار پیش پا افتاده نبود ؟ جناب آقای شهردار یکبار از روی جاده سلامت که از طرح های مطالعه شده حضرتعالی می باشد به سمت پل بروید و ببینید چه اتفاقی می افتد؟ آیا براستی این معضل قابل حل نبود ؟؟
با بررسی بیشتر چارت و نوع چیدمان کارشناسان شهرداری یک امر مسجل می گردد که این سازمان اجرایی برای بودجه ایی محدود و در حدود ۵ میلیارد ریال توان و دید فنی دارد .
موضوع بسیار روشن است . بطور مثال در مجموعه هایی که دارای درآمدی کمتر از ده میلیارد ریال در سال هستند هیچگونه طرح زیربنایی اجرا نمی گردد . هیچگونه خلاقیتی وجود ندارد . هیچگونه طرح بزرگ عمرانی شکل نمی گیرد . به همبن دلیل موضوع ساده ایی چون اجرای یک فلکه در وردی پل تبدیل به یک معضل حل نشدنی می گردد .
در مجموعه هایی که دارای درآمدی چندصد ملیارد تومانی می باشند اوصولاً مدیر مجموعه شخصی دارای تحصیلات مدیریتی بوده و با گردآوری کارشناسان نخبه اقدام به حل معضلات و مشکلات شهر می نماید . بدین شکل در کوتاه مدت مردم شاهد تغییرات می باشند.
با مطالعات شهرهایی چون اصفهان و دیگر شهرهای بزرگ کشور مدیران شهر در بدو شروع مدیریت خود اقدام به تقسیم بندی مشکلات زیربنایی شهر نموده و با طراحی طرح تفضیلی و طرح جامع برای برطرف ساختن مشکلات زیربنایی چون حمل نقل شهری و دفع آبهای سطحی و درآخر ایجاد محیط شادی آفرین و رفاه اجتماعی برنامه ریزی می نمایند .
براستی با این ۳۰۰ میلیارد تومان چه طرح زیربنایی در این شهر اجرا گردید ؟
کدام طرح ترافیک شهری ، حمل نقل ، مسدود نمودن فاضلاب های روباز شهر و زیباسازی شهری صورت پذیرفت ؟
وقتی بودجه کلان بیش از ۱۴۰ میلیارد تومان سالانه را به دست مجموعه ایی می سپاریم که وسعت دید آنها فقط یکصد میلیون تومان است شکی نیست که فقط می توانند ۱۴۰ طرح یکصد میلیونی اجرا نمایند!
بسیار مشهود است که در ظرف سه سال گذشته ۱۴۰ طرح یکصد میلیونی احداث کفپوش و پیاده رو سازی اجرا گردیده است!!
وقتی از عملکرد مجموعه شهرداری که پاسخگو نمی باشند گزارش عملکرد می طلبیم هیچ طرح زیربنایی اجرا نشده، و تنها طرح هایی همچون احداث کفپوش پیاده رو و به صورت بی روح و با رنگ قرمز و زرد در آن بچشم می خورد .
برای چنین وسعت دیدی باید احداث طرح یک پل ناقص حرکتی عظیم باشد و ۴ بار این پل افتتاح گردد در حالی که مبلغ اجرای این پل فقط ۵ درصد بودجه کل عمرانی شهر می باشد . پلی که در بدو افتتاح، کور ترین نقطه ترافیکی شهر را در ساعات آغازین روز ایجاد کرده است! پل ولایت!
نگاه موشکلافانه به نوع مدیریت بسته ی تصمیم گیرنده شهرداری نشانگر این است که اگر بودجه این شهر روزی به ۳۰۰ میلیارد تومان در سال برسد باز شاهد اجرای ۳۰۰ طرح یکصد میلیونی خواهیم بود و این معضل تا زمانی که با درایت و مدیریت شورای شهر در انتخاب شهرداری خواهند داشت که بتواند این بودجه را به درستی هزینه نماید .
قضاوت با شماست