خوزستان سخاوتمند و توسعه نامتوازن
خوزستان؛ نگین بخشندگی ایران
خوزستان، سرزمینی استثنایی در جنوب غربی ایران، که به گواه تاریخ و طبیعت، استانی سخاوتمند و پرتلاش است. رودهای خروشان کارون، کرخه ، دز و مارون، این خطه را به یکی از حاصلخیزترین مناطق کشور بدل کردهاند.منابع سرشار نفت ، گاز،فولاد، صنایع پتروشیمی ،وجود بنادر و سواحل دریایی ،خوزستان را به قلب اقتصادی ایران تبدیل ساخته است. این استان، همچون گنجینهای از نعمتهای طبیعی و انسانی، ظرفیتهایی بینظیر برای توسعه و آبادانی دارد.
چالشهای توسعه نامتوازن
با وجود این توانمندیها، توسعه خوزستان در سالهای اخیر با نارساییهایی روبهرو بوده است. بهرهبرداری نابرابر از منابع، کمبود زیرساختهای مناسب، آلودگیهای زیستمحیطی و مشکلات اجتماعی نظیر حاشیه نشینی و مهاجرت چالشهایی هستند که همچنان بخشهایی از این استان را در محرومیت نگه داشتهاند.این وضعیت موجب شده است تا نابرابریهایی در فرصتهای شغلی، کیفیت زندگی و خدمات عمومی میان مناطق مختلف خوزستان پدید آید.
مردمی مقاوم و فرهنگ متنوع
خوزستان با وجود همه مشکلات، استانی است سرشار از فرهنگهای گوناگون و مردمانی مقاوم که در روزگارهای دشوار از جمله جنگ ۸ ساله همواره از خود صبر و استقامت نشان دادهاند. اقوام مختلف با همزیستی مسالمتآمیز، چشماندازی از وحدت در عین کثرت را به نمایش گذاشتهاند. این تنوع فرهنگی میتواند بهعنوان موتور محرکهای برای توسعه پایدار و گردشگری فرهنگی مطرح شود.
چشمانداز توسعه پایدار و عدالتمحور
امروز بیش از هر زمان دیگری، خوزستان نیازمند سیاستهای توسعهای مبتنی بر عدالت، مشارکت مردمی و حفاظت از منابع طبیعی است. سرمایهگذاری در آموزش، ارتقای زیرساختها، مقابله با آلودگی ها و بهرهگیری از ظرفیتهای بومی، از ارکان ضروری دستیابی به توسعهای متوازن و پایدار در این استان است.
مسئولان و نخبگان کشور، با برنامهریزی دقیق و همراهی مردم، میتوانند خوزستان را به الگویی برای توسعه عادلانه در ایران تبدیل کنند؛ جایی که سرمایههای طبیعی و انسانی به شکوفایی برسند و رفاه عمومی افزایش یابد.
سخاوت خوزستان، دروازهای به آینده
خوزستان، استانی است که همچنان سخاوتمند است؛ نه تنها در منابع خدادادیاش، بلکه در روحیه و همت مردمانش. آیندهای روشن در انتظار این دیار است؛ آیندهای که نیازمند ارادهای جمعی و مدیریت هوشمندانه است. توسعه متوازن خوزستان، نه فقط خواسته این استان، بلکه ضرورتی ملی است که میتواند به توسعه پایدار ایران کمک شایانی کند.
محمد مدرسی
پژوهشگر سیاسی -اجتماعی و مدرس دانشگاه