خورنا| سرویس سیاست و انتخابات: خبرهای رسیده از راهروهای استانداری خوزستان، حاکی از آن است که در روزهای اخیر دو گزینه احمدی نژادی نسبت به بقیه گزینه ها دارای اقبال بیشتری بوده اند که به اجمال برخی سوابق آنها را مورد بررسی قرار می دهیم:

۱. رضا نجاتی پور

وی که در دولت احمدی نژاد رشد و نمو سیاسی یافته است تقریبا توانسته در همه دولت ها خود را با شرایط موجود وفق دهد. عملکرد ضعیف و البته بدون سروصدای وی باعث شده تا در دوره های مختلف استانداری به کمک نمایندگان بهاری و احمدی نژادی خود را در ساختمان خیابان فلسطین نگه دارد. زیست سیاسی وی با اصولگرایان پیوند خورده و در انتصابات مختلف خود همواره از بها دادن به چهره های نواندیش جریان اصلاح طلب واهمه داشته و کمترین اعتمادی به جوانان و نیروهای شاخص اصلاح طلب نداشته است.

۲. حبیب اله فضل اله پور

وی که با شانتاژ سیاسی برخی جریانات غیرسیاسی و عمدتا اقتصادی در زمان معاونت سیاسی نجاتی سرپرست اداره کل سیاسی بوده با عملکردی ضعیف کارنامه ای ناموفق از خود به یادگار گذاشت.

عدم سکونت خانواده وی در خوزستان و پروازی بودن وی آنهم در سمتی که علی الاصول باید شبانه روز در استان ساکن باشد فضل اله پور را به فردی دور از دسترس تبدیل کرده است. شاهکار ناکارآمدی های وی برگزاری انتخابات شورای شهر اهواز است که متاسفانه هنوز هم این مسئله حل نشده و به معضلی لاینجل بین جریان های سیاسی تبدیل شده است.

عملکرد ضعیف وی در ارتباط با احزاب سیاسی به گونه ای بود که کمتر کسی از دبیران احزاب وی را می شناخته و اصولا هیچ جلسه ای برای احزاب در استانداری در دوره وی تدارک دیده نشد. گویی اصولا احزاب سیاسی وجود خارجی نداشتند.

شاهکار دیگر وی عدم حل و فصل مرز شهرستان کارون و اهواز است که هنوز مردم شریف کارون برای دریافت خدمات بین شهرداری های اهواز و کارون در تردد هستند. انتصاب چنین شخصی با این درجه از ناکارآمدی عجیب می نماید.

فضل اله پور بیشتر ازینکه مدیرکل سیاسی باشد با دستگاه های اقتصادی استان برای پیشبرد کارهای شخصی خود ارتباط های گسترده ای داشت. شخصیتی تا این حد اقتصادی که امورات شخصی خود را بر رفع و رجوع مردم ترجیح می دهد چگونه می تواند معاون سیاسی استانداری خوزستان با این حجم از چالش بزرگ باشد.

در بین گزینه های معاونت سیاسی استانداری خوزستان به افردی چون فرج اله خبیر و … نیز اشاره می شود که در یادداشت های بعدی به آن می پردازیم.