خورنا: در حالی که قبول اشتباه و عذر خواهی از افکار عمومی در غرب و حتی کشورهای آسیایی امری عادی است ، عذر خواهی و دلجویی از مردم ، در فرهنگ سیاسی ایران جایی ندارد.

رئیس‌جمهوری تایوان در این خصوص گفته: از اینکه اتهام فساد مالی علیه دبیر کابینه‌اش مطرح است پوزش می خواهد و احساس شرمندگی می‌کند.

” ما یینگ جئو” رئیس‌جمهوری همچنین تاکید کرد: از اینکه اتهام فساد مالی علیه ” لین یی شیه” دبیر کابینه این کشور مطرح شده شرمنده هستم و عذرخواهی می‌کنم.

خبری که شاید اگر مورد توجه مسئولین کشور قرار بگیرد، سر مشقی شود بلکه کلامی مبنی بر عذر خواهی به دلایل مختلف سیاسی و اقتصادی از مسئولین و مدیران شنیده شود.

عذر خواهی که این روزها شنیدنش، به رویایی برای مردم تبدیل شده و بیانش شاید بتواند از بار فشار اقتصادی که اخیرا زیادتر هم شده بکاهد و مرهمی باشد بر زخم های مردم.

البته عذر خواهی های دقیقه ۹۰ و مصلحتی را در این چند ماه اخیر زیاد دیده و شنیده ایم.

هنوز از یاد ها نرفته است که در ماجرای اختلاس بزرگ ۳ هزار میلیاردی که افکار عمومی را بسیار جریحه داردکرد هیچ مقام دولتی حاضر به عذر خواهی از مردم نشد مگر در پای میز استیضاح و چندین هفته گذشته از ماجرا.

به گزارش شفاف،وزیر اقتصاد در پای میز استیضاح از مردم و مجلس عذر خواهی کرد تا فرصت دوباره برای حضور در وزارتخانه را بیابد و پیش از آن هرگز کلامی مبنی بر پشیمانی و قبول اشتباه از دولتی ها شنیده نشدهر چند که در همان روز عذر خواهی در پای میز استیضاح نیز آقای وزیر تاکید کرد اختلاس بزرگ یک فساد مالی نیست بلکه یک سوء استفاده کوچک مالی است!.

ماجرای توهین رئیس سازمان هدفمندی به ساحت مجلس و عذر خواهی وی بعد جدی شدن طرح شکایت مجلس از وی نیز نمونه دیگری از این عذر خواهی های دقیقه نودی و مصلحتی است.

داستان اما از این قرار بود که بهروز مرادی در صحن علنی مجلس بعد از درگیری لفظی بر سر ماجرای هدفمندی یارانه ها ، مجلس را ” حیوان خانه ” خطاب کرد و عملا به مجلس توهین کرد.

در حالی که نزدیک به ۵ ماه از این توهین گذشته بود، کلامی مبنی بر عذر خواهی از زبان این مقام مسئول شنیده نشد تا زمانی که ماجرای شکایت از بهروز مرادی شد و با اعلام شکایت مجلس توسط علی لاریجانی ، ناگهان آقای رئیس به مجلس نامه عذر خواهی نوشت !

حالا نیز در بازار گرم گرانی ها که از آفتاب تابستان داغ تر است ، مرغ ۸ هزار تومانی می شود، نان گران می شود، شیر و لبنیات با افزایش قیمت موجه می شوند و وضعیت بازار مسکن نیز نابسامان است اما کلامی مبنی بر عذر خواهی از اقتصادی های دولت شنیده نمی شود و هیچ مقام دولتی حاضر نیست اشتباهات مدیریتی خود را بپذیرد و تنها وعده های بی عمل به مردم داده می شود و تقصیر ها به دیگری واگذار می شود.

از سوی دیگر ، رئیس دولت دهم نیز که نام برخی از افراد کابینه اش به عنوان متهمین در فساد مالی مطرح است، نه تنها در این باره از مردم دلجویی نمی کند بلکه از متهمین دفاع هم می کند و با دادن پست های جدید ،آنها را مورد تشویق نیز قرار می دهد.

ماجرای حلقه یاران نزدیک به دولت هم که از مدت ها پیش سیاسیون کشور را درگیر خود کرده است، نمونه ای دیگر از پشتیبانی دولتی ها از افرادی است که از نظر فرهنگی و سیاسی برای کشور مشکل ساز بوده اند.

در هر حال، به نظر می رسد فرهنگ عذر خواهی و دلجویی از مردم و پذیرش اشتباه در ادبیات سیاسی کشور جایی ندارد و برای رسیدن به این فرهنگ پسندیده که در اسلام نیز به آن توصیه شده است، راه درزای باقی مانده.راهی که تا سیاسیون و مسئولین نخواهند، پیشرفتی در آن حاصل نخواهد شد.