جامعه کارگری، خورشید فراموش شده اقتصاد کشور
بیژن بهوندی ؛ خورنا – روز جهانی کار و کارگر در بلندای تاریخ این سرزمین پر گوهر یادآور مجاهدتها وتلاش خستگی ناپذیر بزرگ مردان و زنان کارگری است که ققنوسوار خود را به لهیب آتش خدمت به نظام و جامعه نواخته و با درکی متعالی از فرامین الهی در توصیه مؤمنان به عمل صالح، آبادانی و توسعه و پیشرفت روزافزون میهن عزیز را سرلوحه اقدامات خود دانستهاند.
بر همت استوار تمامی این زحمت کشان عرصه های کار و تولید که با تلاشهای شبانه روزی خشت بر خشت افتخار این ملت می نهند و دیوارهای عزت و سربلندی را هر روز از روز دیگر بلندتر می سازند می بالیم و بوسه را بر دستانشان روا می دانیم که پینه های دستانشان کعبه دلهای سوخته است که روزی بر شهیدان این دیار می گریستند و امروز چشم به راه همت والای آنانیم که تلاششان در راه کسب روزی حلال از یکسال شمشیر زدن در جهاد حق والاتر است
” حیات مادی ، تولید کشور وتأمین زندگی ملت در دست کارگران است (مقام معظم رهبری مد ظله العالی) ”
تاریخ انقلاب شکوهمند اسلامی نشان می دهد که جامعه کارگری به عنوان امین ترین، دلسوزترین و پیگیرترین قشر جامعه ایرانی همواره در زمره پیشتازان و افتخارآفرینان عرصه کار و تولید و از مهمترین ارکان توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور در تمامی عرصه های ملی و بین المللی است و اینک در گرامیداشت روز کارگر سال ۱۳۹۴ بیتردید عموم کارگران خدوم و پرتلاش کشور با شناختی عمیق از شرایط روز بار دیگر و در لبیکی مجدد به مقام معظم رهبری مدظله العالی بدنبال خلق افتخاری جدید در عرصه کار و تولید ملی با ارتقاء و بهبود شاخصها و معیارهای بهرهوری در بازار کسب و کار و در سطوح ملی و بینالمللی برخواهند آمد.
اما صد افسوس که بازهم مطابق سالهای گذشته در سال جدید عده بیشتری از کارگران در برخی از واحدها در معرض از دست دادن کار خود قرار گرفته ، صدها نفر در شرکتها و کارخانجات از کار بیکار شده و می شوند و نمی توانند به موقع حقوق دریافت نمایند که به طور حتم بعضی از آنها بیش از چند ماه است که حقوق دریافت نکرده اند که این همه مذلت و دشواری فقط و فقط متاًثر از حجمه واردات و کم توجهی به تولید ملی بوده و برنامه های نادرست اقتصادی دولت های قبل بوده است .
جامعه کارگری در دوران سازندگی و اصلاحات نیز با نهایت اقتدار و از جان گذشتگی خود به آبادانی ایران همت گمارد اما متاسفانه امروز اندک موقعیت ناچیز اقتصادی و سیاسی خود را در سایه نابرابریهای اجتماعی ازدست میدهد. در سالهای اخیر اللخصوص در دولت های نهم و دهم کارگران شریف و زحمتکش ایران چشم به سبدکالا و یارانه نقدی دوختهاند. کسانی که باید جامعه انسانی را به زعم معمار کبیر انقلاب حضرت امام خمینی(ره) مدیریت کنند امروز نگران موقعیت و جایگاه خود هستند. این درحالی است که هرروز و شاید هرلحظه بر تعداد خانوارهای کارگری ناتوان از جبران افزایش قیمتها و افزایش تورم افزوده میشود.
” واقعیت این است که کارگران فقر و تبعیض را با پوست و استخوان احساس می کنند و این خانواده های آنها هستند که قربانی سیاست های نادرست مسئولین و زیاده خواهی کارفرمایان و صاحبان سرمایه می شوند و این جامعه کارگری است که با سیلی صورت خود را سرخ نگه می دارد ”
بیا تا قدر یکدیگر بدانیم که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم
لازم به ذکر است که دستگاه های مربوطه در راستای تأکیدات فراوان مقام معظم رهبری و در سال جدیدموظف هستند که تمام تلاش خود را بکار گیرند و برای اعتلای صنعت ملی که باید با تکیه بر رعایت حقوق انسانی کارکه همانطور مشهود است، قرار داده و کارگران نیز به عنوان چرخه اصلی این گوی عظیم هم سکان دار این حرکت باشند و هم دستیابی به حقوق آنان آرمان و مراد همگان گردد و در پایان کارگران خواهان اعتلای تشکلات و توسعه تشکلات کارگری و حضور آنان در محافل مختلف اند؛ خواست آنان تشکلاتی است که فقط برای آنها بکوشد و هدف و آرمانشان اعتلای سطح زندگی، معیشت و شخصیت اجتماعی آنها باشد.
بیژن بهوندی – فعال سیاسی و اجتماعی