خورنا: در خبرها آمده است که هنرمند نامی و موسیقیدان بزرگ کشور، استاد مجید انتظامی به سفارش شرکت آب و نیرو –وابسته به وزارت نیرو – آخرین مراحل ساخت یک قطعه موسیقی جدید با نام سمفونی کارون را به پایان برده و قرار است در اعیاد شعبانیه برای نخستین بار تالار وحدت تهران را در امواجش شناور کند!

خبری که برای اغلب فعالین و متخصصین حوزه محیط زیست و منابع طبیعی و حتا کشاورزی بهت‌آور و کاملاً ناامیدکننده بود. زیرا هدف از آفرینش این قطعه هنری تجلیل از صنعت سدسازی و آنهایی که در آن مشارکت داشته‌اند به بهانه دستیابی به خودکفایی اعلام شده است. این در حالی است که بیش از ۳۵ سال است که بسیاری از نخبگان و فعالین محیط زیست و منابع طبیعی در جهان نسبت به عواقب نامیمون تأکید بیش از حد بر مدیریت سازه‌ای و روند شتابناک ساخت سدهای بزرگ مخزنی اعتراض کرده و هشدار داده و می‌دهند. افزون بر آن، ۱۶ سال است که آیین‌های روز جهانی مقابله با سدسازی در ۱۴ مارس هر سال در بسیاری از کشورهای جهان، از جمله ایران برگزار می‌شود و همه ساله حجم عظیمی از نتایج مطالعات و پژوهش‌هایی منتشر می‌شود که نشان می‌دهد، آنچه یک حوضه‌ی آبخیز را نجات داده و اندوخته‌های آبی آن را سامانی بخردانه می‌دهد، نه سدسازی که مدیریت به هم پیوسته منابع آب و خاک در آن پهنه‌ی آب‌شناختی است.

کارون امروز!!!!
کافی بود تا استاد مجید انتظامی، پیش از آن که چنین پیشنهادی را بپذیرند، سری به کارون می‌زدند و از نزدیک روزگار غم‌انگیز آن را با یک دهه‌ی پیش مقایسه می‌کردند؛ حتا کافی بود اندکی در محتوای رسانه‌های مکتوب و مجازی در طول این چند سال اخیر، جستجو کرده تا درمی‌یافتند که در مرگ بختگان، طشک، کم‌جان، گاوخونی، دریاچه ارومیه، آلاگل، آلماگل، آجی گل، هورالعظیم، هورالحمار، هورالهویزه، دریاچه مسیله، تالاب گمیشان، تالاب شادگان، نخلستان‌های اروند کنار و بهمن‌شیر، تالاب گندمان و … آیا می‌توان نقش مخرب سدسازی را انکار کرد؟
یادمان باشد که هنرمند باید آن افق‌هایی را ببیند که مردم عادی از دیدن‌شان اغلب عاجزند و در پی رصد نواهایی باشد که گوش‌های معمولی قادر به شنیدنش نیستند؛ هنرمند باید پیش‌رو و راهبر باشد و این کمینه‌ی انتظار ما از مردی است که نام پرافتخار عزت‌الله انتظامی را به عنوان “پدر” در پیشانی‌اش دارد.

کشتیرانی تا همین ۴۰ سال پیش در رودخانه کارون در مرکز شهر اهواز!

مردی که پدرش، عزت الله است، باید عزت بیشتری در مواجهه با پیشنهادهای میلیونی آب و نیرو از خود نشان دهد! نه؟
چنین است که از مجید انتظامی عزیز می‌خواهم و می‌خواهیم تا به جای سرودن شادمانی در مرگ کارون و زاینده رود و زرینه رود و کر و سیوند و مُند و کرخه و اترک و … در سوگ همه‌ی زیستمندانی که جان‌شان را و موجودیت‌شان را قربانی توسعه‌ای چنین ناهماهنگ با زیست‌بوم کردند، سمفونی مرگ طبیعت ایران را بیافریند و بنوازد تا بلکه آنهایی که همچنان خود را به خواب زده‌اند، بیدار شوند و بدانند:
آنچه دارد از دست می‌رود، طبیعت وطنی است که اگر نباشد، همواره گفته‌ایم و فریاد برآورده‌ایم که نخواهیم بود!

در همین ارتباط جمعی از خانواده های شهدای خوزستان در نامه سرگشاده خطاب به استاد مجید انتظامی نوشتند:
سلام علیکم در هر کشوری هنرمندان، چکیده احساسات مردمند آنها در شرایط سخت زبان گویای خواسته ها و دغدغه های ملتشان و تسکین بخش آلام و رنجهای آنان و اینک ما عده ای از خانواده های شهدا و ایثارگرکشاورز که عزیزترین عزیزان خود را در راه حفظ دین و میهن و اعتلاء نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران فدا کرده ایم . عاجزانه از شما درخواستی داریم . عزیزان آیا می‌دانید کشاورزان خوزستان از اعمال سیاستهای نادرست شرکت آب و نیرو در چه رنج و محنتی می‌باشند؟ آیا می‌دانید که دهها هزار کشاورز در کنار پر آبترین رودهای کشور و در زیر دهها سد ساخته شده آب و نیرو از کشاورزی محرومند؟
آیا می‌توانید تصور کنید یک سال یا ۱۲ ماه یا بیش از ۳۶۵ روز بدون هر گونه منبع درآمد و معیشت زندگی کردن برای کشاورزان حوزه رودخانه کرخه ، چگونه امکانپذیر خواهد بود؟ آری همان کرخه ای که در بدترین خشکسالی تاریخ خود آب و نیرو سد سیمره را بر روی آن آبگیری کرد و باعث شد کشاورزان از کشاورزی محروم شدند. لذا شما را به خون شهدایمان قسم می‌دهیم که از اجرای سمفونی سفارش داده شده توسط آب و نیرو که توهین آشکار به دهها هزار کشاورز خوزستانی است جلوگیری کنید.