خورنا: نشنال اینترست نوشت: تفاهمنامه ژنو میان ایران و ۱+۵ آغاز کننده مذاکراتی در جهت دستیابی به توافق نهایی و پایدار شد.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، روندی که از زمان انعقاد این تفاهمانه آغاز شده، مثبت بوده است: در ازای لغو محدود تحریم های ایران، فعالیت های هسته ای ایران کاهش یافت و مذاکرات همچنان ادامه پیدا کرده است.

دولت اوباما و روحانی صادقانه به دنبال یک توافق هستند. اما گزارش های اخیر حکایت از اختلافات بسیار میان ایران و ۱+۵ دارد.  ایران به دنبال حفظ اکثر زیرساخت های هسته ای خود هست اما امریکا به دنبال عقب گرد برنامه غنی سازی تهران است.

درحالیکه بسیاری از کارشناسان انتظار چنین موانعی را در مسیر مذاکرات داشتند، آخرین اختلافات گزارش شده می تواند مهمترین ناسازگاری ها از زمان امضای برنامه اقدام مشترک باشد. اما این اختلافات تا چه حدی است؟ آیا دولت ایران سرسختی نشامنمی دهد یا تنها به دنبال چانه زنی بیشتر است.

اگر کسی بتواند بن بست هسته ای ایران را با مذاکره حل کند، آن حسن روحانی است. روحانی عملگراترین و تقریبا بهترین کارشناس مذاکرات هسته ای در ایران است و از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ مسئول ارشد تیم هسته ای ایران در مذاکرات بوده است.

درحالیکه اوباما و روحانی خواستار بهبود واقعی روابط امریکا و ایران هستند، به اندازه کافی نیز واقع گرا هستند و می دانند که محدودیت های داخلی (در آمریکا کنگره و در ایران تندروها) و تفاوت نگرش ها به جهان می تواند مانع ایجاد روابط حسنه میان دو کشور شود.

در ادامه این یادداشت آمده است: توافق هسته ای دشوار است اما بهترین شرط بندی است.  ایران و آمریکا هنوز می توانند به زمینه ی مشترکی دست پیدا کنند.

دولت ایران خواستار حفظ نه هزار سانتریفوژ فعال و همچنین حفظ امکان نصب پنجاه هزار  دستگاه است.مقامات سابق دولت اوباما همچون رابرت اینهورن و گری سیمور حد وسط بین ایران و گروه پنج بعلاوه یک را سه هزار سانتریفوژ تعریف کرده اند.مسائلی دیگری نیز از جمله سرنوشت رآکتور آب سنگین اراک و پذیرش بازرسی های بیشتر در میان است.اما این مسائل را می توان مدیریت کرد.بحث غنی سازی در کانون مذاکرات قرار دارد و منبع نگرانی های عمیق برای آمریکا و شرکایش است.

واشنگتن خود را برای دستیابی به یک زمینه ی مشترک آماده کرده است اما دستیابی به این زمینه ی مشترک تنها یک تاکتیک است و هدف نهایی محسوب نمی شود. واشنگتن همچنان سعی در انعقاد بهترین توافق ممکن برای منافع امریکا و متحدانش است. ایران به چنین مسئله ای علاقمند نیست.