احمدینژاد خطاب به مردم درمیان: جمعیت از شما استادیوم از ما
خورنا: فارس نوشت: سفر محمود احمدینژاد در درمیان با حاشیههای خواندنی همراه بود.
درخواستهای مردم حاضر در جایگاه و گوش دادن با سعه صدر به این درخواستها و پاسخگویی به نیازها از حواشی سخنرانی احمدینژاد بود.
محمود احمدینژاد بارها به خاطر درخواستهای مردم سخنان خود را قطع و با وجود اینکه شنیدن صدای مردم در هم همه جمعیت مشکل بود به دقت به درخواستهای مردم که اغلب خواهان احداث آموزشگاه نمونه دولتی، گسترش رشتههای آموزش عالی و تامین آب شرب بود گوش و نسبت به تحقق این خواستهها قول مساعد داد.
رئیسجمهور در این دیدار با اشاره به مصوبات سه سفر قبلی تصریح کرد: در سه سفر هیئت دولت به خراسان جنوبی ۱۷۶ مصوبه برای توسعه و آبادانی شهرستان درمیان به تصویب رسید که از این تعداد ۹۴ طرح اجرایی شده، ۶۸ طرح در حال اجرا و ۱۴ طرح نیز هیچ اقدامی در مورد اجرایی شدن آنها نشده است که در نشست امشب دولت در مرکز استان به واکاوی موانع عدم اجرای این ۱۴ طرح میپردازیم و در مورد تسریع در روند احداث ۶۸ طرح در حال اجرا نیز تصمیمگیری میشود.
یکی از درخواستهای مردم درمیان استقرار صنایع مادر در شهرستان بود که احمدینژاد در این باره گفت: استقرار صنایع مادر مستلزم هزینههای زیاد و اشتغالزایی کم است چرا که این صنایع تنها خوراک و مواد اولیه سایر صنایع را تأمین میکند و در واقع نیاز شهرستان درمیان احداث صنایع پایین دستی، کم هزینه و با اشتغال زیاد است و برای این منظور و تشویق سرمایهگذاران دولت با هزینه خود کارخانهای را در شهرستان درمیان احداث میکند.
رئیسجمهور از حضور مردم مرزنشین درمیان در عرصههای مختلف تشکر کرد و نسبت به احداث مجتمع ورزشی، فرهنگی، تجهیز ساختمان بیمارستان ۲۴ تختهخوابی شهر اسدیه و تسریع در روند آبرسانی مجتمعهای روستایی قول مساعد داد.
از دیگر حاشیههای این سفر پلاکاردهایی با مضمون «مدرسه ما را باز کنید» در دست مردم روستای محمد آباد شهر طبس مسینا بود.
روستای محمد آباد طبس مسینا یکی از روستاهای بخش گزیک درمیان است که در مسیر سیل و بر روی گسل زلزله ساخته شده و در جریان سیل سال ۸۸ بخش اعظم این روستا تخریب شد و مسئولان شهرستان منازلی را دور از مسیر سیل و گسل برای مردم در شهرک اسلام شهر احداث کردند و برای رفاه حال مردم ادارات و موسسات امتیازاتی از قبیل آب برق و تلفن را رایگان برای آنان انتقال دادند اما تعدادی از مردم روستا به دلایلی حاضر به ترک روستا نبوده و خواهان استقرار نهادهای دولتی در مقر قبلی روستا هستند.