خورنا: دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی ایذه از کشفیات جدید هیات باستان‌شناسی و کاوشگری ایتالیایی ـ ایرانی خبر داد.

فرامرز خوشاب اظهار کرد: یک گروه باستان‌شناسی به سرپرستی هیات ایتالیایی ـ ایرانی از چند روز پیش در روستای کل کندار یا کل چنار در ایذه که همان خاستگاه مرد پارتی است حفاری را شروع کردند و شش عدد ترانشه تحقیقاتی در آن جا احداث کردند که به چند سازه خیلی مهم برخورد کردند. البته این سازه‌ها دقیقا کاربریشان مشخص نیست اما طی مطالعاتی که در آینده ادامه پیدا می‌کند کاربری آنها مشخص خواهد شد. فعلا حدس‌هایی همچون قبر، محراب و ساختمان درباره آن مطرح است.

وی افزود: این محوطه تاریخی احتمالا به ۲۲۰۰ سال پیش و به دوران ایلیمایی‌ها بازمی‌گردد و احتمال این وجود دارد که قدمت آنها به دوران عیلامی‌ها هم برسد.

خوشاب توضیح داد: نکته جالب این است که مصالحی که در آن جا به کار رفته علاوه بر سنگ، خشت‌های منحصر بفرد و خاصی است که در کمتر بنایی در ایران یافت می‌شود و از ویژگی‌های منحصر بفرد این سایت بسیار مهم است. به قول جعفر مهرکیان (سرپرست هیات ایرانی ـ ایتالیایی) این محوطه تاریخی می‌تواند یک تخت جمشید در مقیاس کوچک باشد.

وی درباره این محوطه تاریخی اظهار کرد: این کشفیات می‌تواند در تاریخ معماری منطقه و از جمله تاریخ بسیار مبهم ایلیمایی‌ها اطلاعات دست اول، مهم و حایز اهمیتی را به دست ما برساند. هیات ایتالیایی که مشغول کار هستند انگیزه زیادی دارند تا بتوانند این روند را ادامه دهند و به نتایج مطلوب‌تری برسند و به این روند بسیار امیدوارند.

دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی ایذه توضیح داد: رسانه‌ها و مطبوعات محلی و دوستداران میراث فرهنگی روز جمعه ۱۷آ بان در این منطقه تجمع کردند و بازدید داشتند و سرپرست هیات کاوش ایرانی و سرپرست هیات ایتالیایی اطلاعات کشفیاتی را که داشتند ارایه دادند.

خوشاب بیان کرد: این محوطه تاریخی از بعد ایجاد اشتغال و درآمدزایی و جذب توریست می‌تواند یکی از قطب‌های جنوب کشور باشد به شرط این که در منطقه زیرساخت‌های مناسب را ایجاد کنیم و تحقیقات پژوهشی ما به صورت مداوم و مستمر ادامه داشته باشد. همچنین آقای مهرکیان،سرپرست هیات کاوش ایران، پیشنهاد داد که این منطقه به صورت یک پارک باستان‌شناسی ساخته شود و کاوش‌های سیستماتیک این جا انجام شود.

خوشاب ادامه داد: ادامه فعالیت‌ها تحقیقاتی در این منطقه نیازمند یک پایگاه پژوهشی و باستان‌شناسی ثابت است که امکانات لازم هم داشته باشد. اما چیزی که ما به عنوان انجمن دوستداران میراث فرهنگی انتظار داریم این است که هم سازمان میراث فرهنگی کشور و هم سازمان میراث فرهنگی استان خوزستان با تصویب بودجه‌ای توسط خود دولت ایران این پژوهش‌ها توسط هیات باستان‌شناسی ایرانی انجام شود چراکه کاوشگران و باستانشناسان ایرانی پتانسیل و قابلیت این را دارند که کار را خودشان به تنهایی انجام دهند و تجربه کافی در این زمینه دارند.

این دوستدار میراث فرهنگی خاطرنشان کرد: البته هیات‌های باستان‌شناسی خارجی می‌تواند به صورت همکار در این طرح‌ها شرکت کنند ولی محوریت و اساس کار و شاکله کار باید همیشه با مدیریت گروه باستان‌شناسی ایرانی باشد. ما خواستار این قضیه هستیم و تحت هیچ شرایطی حاضر نیستیم مدیریت این سایت‌ها به خارجی‌ها واگذار شود. آنها صرفا به عنوان همکار می‌توانند در این طرح‌ها شرکت کنند. در غیر این صورت ما فکر می‌کنیم زیاد بازخورد مثبتی را به ما نخواهد داد و در واقع ما را با چالش در بلند مدت روبه‌رو می‌کند.

خوشاب اظهار کرد: آن چیزی که از همین الان سودش به مردم منطقه می‌رسد استفاده از نیروهای بومی محلی جهت انجام حفاری و کارهای خدماتی این سایت است. این شروع درآمدزایی و ایجاد اشتغال برای مردم منطقه است که مهمترین مولفه و فاکتور این سایت می‌تواند باشد و در بلند مدت با احداث تفرجگاه‌ها و تفریحگاه‌های خاص و اقامتگاه‌ها و رستوران‌ها و هتل‌ها در کنار این محوطه تاریخی می‌توانیم اقتصاد شهرستان و حتی استان را متحول کنیم. این پتانسیل در این منطقه وجود دارد.

دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی ایذه با اشاره به نکات فنی کاوش‌های صورت گرفته اظهار کرد: یکی از ترانشه‌های ایجاد شده در منطقه که ویژگی خاص و منحصر بفردی دارد یک ترانشه تحقیقاتی به عرض ۲ و ۴۶ سانتی‌متر و طول ۴ و ۲۰سانتی‌متر است که دارای آجرهای سه گوش، چهار گوش، مدور و مستطیل است که از ویژگی‌های خاص این سازه آجری است که از زیر زمین نمایان شده و نوید این را می‌دهد که این جا در واقع یک نیایشگاه و پرستش گاه مهم و معتبر در منطقه بوده است.

او درباره دیگر کشفیات این کاوش گفت: همچنین چند دیواره مشخص شده که در مطالعات آینده و در رسیدن به سازه‌ها و بناهایی که در این منطقه وجود دارد می‌تواند موثر و تاثیرگذار باشد. احتمالا قبرها و اسکلت‌ها می‌تواند اطلاعات باستان شناسی همچون نوع تدفین، نوع سازه‌ها و مصالح به کار رفته، اندازه و شکل و فرمشان را به ما نشان بدهد. همه این‌ها می‌تواند از طریق ترانشه‌های احداث شده نقاط مبهم را برای ما معلوم و مشخص کنند.