خورنا_میلاد ادیبی: استان خوزستان با جمعیت بیش از ۴ و نیم میلیون نفر (سرشماری۱۳۹۰)، تامین هفتاد درصد انرژی کشور و دارا بودن دو سوم آب های جاری کشور به عنوان یکی از قطب های کشاورزی – صنعتی جایگاه ویژه ای در میان استان های کشور دارد.

در زمینه اجتماعی استان خوزستان از روزگاران قدیم خواستگاه اقوام، ایلات و فرهنگ های مختلف بوده است. سال هاست اقوام عرب، بختیاری ها، الوار، اکراد و بندری ها در کنار هم و به مسالمت زیسته اند و از این حیص شاید کمتر استانی را بتوان با خوزستان مقایسه نمود.

در کنار آداب، سنن، گویش ها و خورده فرهنگ ها استان خوزستان از دیرباز میزبان سلایق، علایق، افکار و جناهای مختلف و بعضا متضاد سیاسی بوده است و این مهم خوزستان را در زمره سیاسی ترین استان های کشور قرار داده است. شاید همین اهمیت ژئوپولتیکی، اقتصادی، سیاسی و امنیتی این استان است که بر حساسیت انتخاب مدیران این استان می افزاید و مدیریت و مدیرانی چند بعدی را می طلبد، خاصه که امروز استان خوزستان بیش از پیش با مشکلات فقر، بیکاری، رکود اقتصادی، تعطیلی کارخانجات صنایع سنگین، مشکلات زیست محیطی و ده ها مشکل دیگر روبه رو است.

امروز میراث دار استانی هستیم که کارونش خواب به خواب رفته است و گواهش قامت خمیده پل سفید است و رخت عزای پل سیاه و ماه ماهشهرش آن هم در جوار صنایع عظیم پتروشیمی در معاق بیکاری است.

امروز میراث دار استانی هستیم که سیاهی فقر جوانان آبادانش پشت لبخند و سیاهی عینک های ریبنشان پنهان شده است و از خرمی خرمشهرش تنها پیشوندی و یادی در سوم خردادها مانده است.

امرو میراث دار استانی هستیم که شکر واژه تلخ کارگران هفت تپه و شوش اش گشته و غم پیشوند نام شادگانش است و فرزند مسجدسلیمانش به جای نظاره گر بودن افق های توسعه و پیشرفت، روی بر گردانده و با حسرت به گذشته و شکوه (MIS) اش می نگرد.

سیاهه و شرح درد طویل است و سینه شرحه شرحه فراخ! شاید از همین رو است که پس از خلق حماسه سیاسی ۹۲ مردم استان با حساسیت بیش از پیش گزینه های مطرح برای احراز مدیریت ها بالاخص گزینه های پیشنهادی استانداری را رصد می کنند.

قطعا این مهم مدیرانی چند بعدی و نه فقط سیاسی و مسبوق به سابقه روشن اجرایی و آشنا به استان را می طلبد. در میان گزینه های جدی استانداری افرادی با قومیت، سلایق و جناح های مختلفی سیاسی و شیوه های مختلف مدیریتی دیده می شود که امروز نام و نشان بیش از گذشته در فضای مجازی و سیاسی کشور به گوش می خورد که جهت آشنایی بیشتر هم استانی ها در ذیل به نام و سابقه جدی ترین این گزینه ها پردازیم.

۱. دکتر حمید کهرام متولد ۱۳۳۷ تهران، نماینده مجلس ششم اهواز_عضو جبهه مشارکت

۲. سید محمدرضا موالی زاده متولد ۱۳۳۹ خرمشهر، نماینده دشت آزادگان، سفیر ایران در سوریه و معاون وزیر کار دولت احمدی نژاد

۳. سید احمد آوایی، نماینده مجلس هفتم و هشتم دزفول_اصواگرا

۴. سید شریف حسینی ۱۳۴۷ آبادان، لیسانس مدیریت، مدیر امور قراردادها و پیمانکاری های شرکت نورد لوله اهواز، نماینده اهواز_اصوالگرا

۵. جاسم جادری ۱۳۳۶ نماینده سابق دشت آزادگان، رئیس ستاد دکتر روحانی استان خوزستان، معاون و مشاور وزیر نیرو_اصلاح طلب

۶. دکتر عبدالحسین مقتدایی، استاندار هرمزگان، استاندار خوزستان، عضو حزب اعتماد ملی، نماینده دوره سوم و چهارم آبادان _ اصلاح طلب

۷. امین بیانک، نماینده ایران در(آسه آن)، معاون وزیر راه و ترابری، نماینده دوره سوم و پنجم مجلس از اهواز، معاون شرکت ملی گاز منطقه یک، معاون کارخانجات مخابرات ایران، قائم مقام آب و فاضلاب کشور، رئیس ارتباطات روستایی شرکت مخابرات ایران، عضو کمیته پذیرش قطعنامه ۵۹۸ سازمان ملل،عضوکنفرانس بین المللی ارتباطات جهانی فرانسه، رئیس مخابرات اندیمشک، شهردار اهواز(شهردار نمونه کشور)_اصلاح طلب

با این حال، تا یار که را خواهد و میلش به که باشد…