محمد آلبوعلی

خبرنگار خورنا با استفاده از روش‌هایی پیچیده توانست با ۳ ملی پوش دو میدانی که به یک زن کره ای تجاوز کرده بودند ارتباط گرفته و مصاحبه بگیرد. در ادامه بخشی از این گفتگو را می‌خوانید:

خبرنگار: شما برای مسابقات به کره جنوبی رفته بودید؛ چی شد که به اینجا رسید؟

اولی: آقا روم سیاه. من از بچگی علاقه خاصی به سوسانو داشتم و همیشه به جومونگ حسادت می‌کردم. از همون موقه تصمیم گرفتم که به یه بهونه‌ای بتونم بیام کره. ورزش رو انتخاب کردم و کلی تلاش کردم تا ملی پوش شم. بالاخره نوبت مسابقات کره هم رسید و من فقط به پیدا کردن بانو فک میکردم. تو هتل که بودیم یهو دیدم خود سوسانو اومد تو اتاقمون و من دیگه نفهمیدم چی شد…
بعد دیدم یه سوسانوی دیگه اومد بهم دستبند زد و تو مسیر هم کلی سوسانو تو خیابون دیدم. الان هنگِ هنگم.

خبرنگار: خب شما الان نام و حیثیت همه رو خدشه دار کردین با این کارتون!؟

سومی: من اصلا فک میکردم این جزئی از برنامه مسابقاته. مثل وزن کشی! هرچی هم اون خانمه منو پس میزد من فک میکردم این یه دسیسه‌س و میخوان منو از مسابقات حذف کنن و بالاخره به زور خودمو تو لیست جا کردم.

خبرنگار: الان پشیمون نیستین؟

دومی: حقیقتا ما اشتباه محاسباتی کردیم. من دیدم اون آقا که رفت خارج، یه سری حرف زد که منافع کل کشور رفت تو معرض تهدید؛ ولی وزارت و سفارت پشتش در اومد، بعدشم با دسته گل ازش استقبال کردن. من هم گفتیم ای ول وقتشه برا کشورم یه حرکتی بزنم و لقب “قهرمان بی مرز” بگیرم. تهش میگیرن میفرستن فرودگاه امام. خلاصه دیدیم نه سفارتی هست به حریمش تجاوز کنیم، نه مسئولاشون حساسن که به آبروی مدیریتشون تجاوز کنیم؛ فقط همین یه قلم ناموسشون جهت تجاوز دم دستمون بود… اما الان نه خبری از سفارت شده نه ظاهرا کسی تو ایران برامون تیتر قهرمانانه زده. فک کنم به حد نصاب ‘چالش ملی ساختن’ نرسیدم و باید تلاش بیشتری می‌کردم!

خبرنگار: الان میدونید چی در انتظارتونه؟

نمیدونیم. فقط دیدم هر چند دقیقه یه بار یکی از هم بندیا رو میبرن پشت بازداشتگاه، که یه زمین خیلی بزرگی هست و چند سرباز مسلح با لباس قرمز و کله‌های مربع-ضربدری دور تا دورش ایستادن و اون ته یه عروسک گنده هست که انگار چشم گذاشته. بازیشون گرفته؟؟