کارزار یار کمکی تحقق وعده وفاق ملی/ توپ در زمین دولت چهاردهم است
نوید خواجه حسینی، فعال اجتماعی و حوزه مدیریت شهری خوزستان
پلتفرم کارزار، پلتفرمی بر پایه آنان که صدایشان شنیده نمیشود، پلتفرمی که بعنوان قدرت بی قدرتان از آن یاد میشود، بستری مجازی که هرکجا مطالبه ای دیده نشود، شهروندی به دنیای مجازی متصل میشود و سردبیر و کنشگر یک مطالبه جمعی میشود و با جمع آوری بی صدای امضا فریاد بلند جمعی را به گوش مسئولان میرساند.
ایده ای که به گفته بنیان گذاران خوشفکر این پلتفرم از گردهمایی در یک کافه شروع شد و اکنون به مناسبت گذر امضاها از مرز ۴۰ میلیون، مسئولان دولت چهاردهم صدای رسای کنشگران آن را شنیده و به ساختمان کارزار رفتند تا از نزدیک با مطالبات تعدادی از کنشگران فعال این پلتفرم نشسته و بعنوان نماینده جمع کثیری از نویسندگان کارزار،درخواست ها و دغدغه های آنان را بشنوند.
با پیروزی دولت چهاردهم که شعار اصلی آن وفاق ملی بود، چشم ها روی عملکرد دولت است که چگونه قصد دارد بی اعتمادی که سبب عدم مشارکت حداقل ۵۰ درصد از ایرانیان در انتخابات اخیر ریاست جمهوری شده را جبران کند، شاید یکی از دلایل اصلی آن عدم توجه جدی به مطالباتی بود که اغلب آنگونه که مردم انتظار داشتند، دیده نشد و در بعد عملی مطابق با نظر مردم عمل نگردید.
مثلا در زمانی که کارزار مخالفت با طرح صیانت(فیلترینگ) فضای مجازی بیش از یک میلیون امضا جمع آوری کرد توقع آن بود که فعالیت های دانشجویان و کسب و کارهای مبتنی بر نت و سایر بخش ها تحت تاثیر این تصمیم قرار نگیرند و به مطالبه عمومی کنشگران توجه شود و در قرن بیست و یکم که جهان آزاد میطلبد دسترسی آسان توام با سرعت نت فراهم گردد، به یکباره تمامی شبکه های محبوب شهروندان فیلتر نشود.
با این وجود کارزار را میتوان یار کمکی مطالبه گری دانست و خواست بخشی از جامعه را که چه جمعیتی کثیر باشد و چه اندک، به گوش مسئولان مربوطه رساند البته برخی از معضلات و مطالبات کاملا مشهود است مثلا چه کسی بی خبر از محرومیت های بیشمار استان سیستان و بلوچستان است؟ یا چه کسی از وضعیت رتبه نخست حاشینه نشینی استان خوزستان که قلب اقتصادی کشور است بی اطلاع است؟ یا موضوعاتی نظیر آلودگی هوا، اشتغال جوانان،مهاجرت نخبگان،فضای آزاد نقادانه بدون واهمه از برخوردهای قضایی و . . .لذا انتظار آن است که دولت صرفا منتظر مسائل مشهود و مبرهن نماند و با اخذ مشاوره از نخبگان و متخصصان هر حوزه، اقدامی فوری جهت جلب رضایت شهروندان انجام دهد.
با تمام این اوصاف، کارزار به یک موفقیت عظیم دست یافت و آن هم حضور برخی از مسئولان دولتی و عقد تفاهم نامه میان این پلتفرم و معاوونت شورای راهبردی دولت چهاردهم است، حالا حتی کسانی که میگفتند این همه کارزار امضا کردیم،چه شد؟باز نیم نگاهی به تحولات اخیر خواهند داشت که البته این موضوع کار را کمی سخت تر و یا بهتر بگویم حساس تر میکند چرا که دولت اگر مانند دولت های گذشته نسبت به فریادهای دلسوززانه نویسندگان بی تفاوت باشد ضربه ای محکم تر بر اعتماد جامعه وارد میشود و شاید حتی این تفاهم نامه در حد یک نمایش پوپولیستی در اذهان عمومی تقلیل یابد.
شاید بهترین جمله را حامد بیدی، مدیرعامل پلتفرم کارزار در نشست مشترک دولتی ها و نویسندگان کارزار به کار برد آنجا که گفت: باور داشتیم اگر سمت جامعه بایستیم، بالاخره حکومت ناچار به گفت و گو با مردم میشود. کارزار تهدیدی جدی برای حکومتهای تمامیتخواه است، اما میتواند بهترین فرصت برای حکومتهای مردمی باشد.این گوی و این میدان.
امید است دولت چهاردهم با تمام توان در جهت اعتمادزایی مردم تلاش کند هم در عرصه مطالبات عمرانی هم اجتماعی و سیاسی و هم در حوزه های محیط زیستی و اقتصادی و هم در مبارزه با فساد و رانت، امید است اینگونه نباشد که بعد از سه سال که از شکواییه مردمی شهروندان شهر جدید رامین از سه مدیر میگذرد و دو دولت تغییر میکند اتفاقی رخ ندهد و یا شهروندی کارآفرین بعد از سیزده سال نتواند در زمین خریداری کرده خود از این شرکت فعالیت خود را شروع کند و یا جوانانی مانند من به دلیل تفکر انتقادی و مطالبه گر مورد برخوردهایی مانند شکایت قضایی و رد گزینش در وزارت راه و شهرسازی قرار گیرند.
انتظار داریم از دولت وفاق ملی که از نخبگان هر استان و نویسندگان کارزارهای موثر هر استان و شهر بشکل مستقیم در معاونت راهبردی ریاست جمهوری دعوت شده و مطالبات و نظرات آنان را جویا شوند و آنجا که نیاز است تصمیماتی میان مسئولان سه قوه و در سطح ملی و حاکمیتی گرفته شود، دولت صدای مطالبات مردم را منعکس کند.
مشخصا برخی از کارزارهای ایجاد شده توسط اینجانب نیاز به تصمیماتی فوری اما در سطح فراتر از دولت دارد اما انتظار میرود حال که دولتی با شعار وفاق ملی آمده و صدا و قدرتی قانونی به مراتب بیش تر از یک شهروند مطالبه گر دارد برای تحقق آن تلاش کند.
دولت محترم، چشم ها به اقدامات و عمل شماست، سرنوشت وفاق ملی را به وعده هایی نظیر ساخت چهار میلیون مسکن در یک سال و یا ایجاد اشتغال با یک میلیون تومان و امثالهم دچار نکنید که اگر این اعتماد از دست رود امید سرمایه های اجتماعی ایران عزیز از دست میرود.