سید علی موسوی نور، کاراته‌کای جوان اهل رامهرمز که با شور و انگیزه، مسیر درخشش خود را در ورزش کاراته طی کرده، اکنون به یکی از قهرمانان پرافتخار تیم ملی ایران در رشته کاراته تبدیل شده است. او از کودکی با الهام از دوستانش وارد این رشته ورزشی شد و توانست به سرعت در آن پیشرفت کند. موسوی نور در ادامه‌ی مسیر قهرمانی‌اش تجربیات و چالش‌های خود را در گقتگو با خورنا به اشتراک می‌گذارد.

آغاز مسیر ورزشی از علاقه‌مندی کودکانه تا حرفه‌ای شدن

سید علی موسوی نور در این مصاحبه با اشاره به شروع کاراته در سن ۱۲ سالگی، به علاقه‌مندی‌اش به سبک کومیته (مبارزه) نیز اشاره می‌کند و می‌گوید: «ابتدا به کاراته علاقه‌مند نبودم و تنها به خاطر دوستانم این ورزش را انتخاب کردم. اما پس از مدتی، کشش بیشتری به آن پیدا کردم و کمتر از شش ماه بعد در مسابقات انتخابی استانی شرکت کردم و به تیم استعدادیابی کشور راه یافتم. همین موفقیت سریع من را به ادامه‌ی این مسیر ترغیب کرد و با پشتکار به تمریناتم ادامه دادم.»

نظم در تمرینات و آمادگی بدنی در کنار محدودیت‌های امکاناتی

او درباره برنامه تمرینی خود می‌گوید: «تمریناتم به صورت منظم و سختگیرانه انجام می‌دهم. معمولاً روزانه بین ۶ تا ۸ ساعت به تمرینات فشرده کاراته، بدنسازی و تمرینات هوازی اختصاص می‌دهم. به گفته‌ی مربی‌ام، شاید به خودم بیش از حد فشار می‌آورم، اما هدف قهرمانی در ذهنم باعث شده تمرینات برای من به جای خستگی، انگیزه و انرژی بیشتری به همراه داشته باشد. حتی زمانی که امکانات کافی در اختیار نداشته‌ام، هرگز دست از تمرین برنداشتم و برای افتخارآفرینی در کنار خانواده و مردم کشورم تلاش کردم.»

کسب عناوین ملی و ورود به تیم ملی با سختی‌ها و چالش‌های فراوان

موسوی نور، که در رقابت‌های انتخابی تیم ملی نوجوانان موفق به کسب مدال طلا شد، با اشاره به سال ۱۴۰۰ و محدودیت‌هایی که کرونا ایجاد کرده بود، می‌گوید: «پس از چند سال تمرین مداوم و شرکت در مسابقات استانی و ملی، به مسابقات آسیایی قزاقستان اعزام شدم. هرچند به دلیل شرایط وزنی مجبور به رژیم غذایی شدید و کاهش آب بدن شدم، اما در نهایت توانستم با شکست نمایندگان کشورهای مختلف و آنالیز دقیق مسابقات، به مقام قهرمانی و کسب مدال طلای آسیایی دست یابم.»

چالش‌ها و کمبود امکانات در مسیر قهرمانی

وی همچنین به محدودیت‌ها و مشکلاتی که با آن‌ها روبه‌رو بوده، اشاره می‌کند و می‌گوید: «همه ما می‌دانیم که در ورزش‌های انفرادی امکانات بسیار کم است، و این موضوع دیگر به یک واقعیت عادی برای ورزشکاران تبدیل شده است. در مسابقات زنجان، با هزینه شخصی به رقابت‌ها اعزام شدم و حتی از سوی هیئت استان هم هیچ حمایتی دریافت نکردم. با این حال، هیچ‌گاه اجازه ندادم کمبودها بر انگیزه‌ام تأثیر بگذارد و تنها با تمرکز بر هدفم برای ایران تلاش کردم.»

امید به المپیکی شدن کاراته و آرزوی افتخارآفرینی بیشتر

سید علی موسوی نور در پایان با امیدواری به المپیکی شدن کاراته می‌گوید: «آرزو دارم روزی کاراته در بازی‌های المپیک حضور یابد تا بتوانم در آن جا نیز برای کشورم افتخارآفرینی کنم. هر ورزشکاری دوست دارد نام کشورش را در عرصه‌های بین‌المللی بالا ببرد و این افتخار را به مردم سرزمینش هدیه دهد.»