نوید خواجه حسینی

به گواه تاریخ پیدایش نخستین تمدن های بشری در کنار رودها شکل گرفتند و اساسا ادامه حیات و اقتصاد مردم همچون شریان های خون در بدن به وجود روخانه ها گره خورده است.

رودخانه کارون که بعنوان بزرگترین رودخانه کشور شناخته میشود همواره در طول تاریخ مورد مهر متخصصان ادب و هنر بوده و از این رود اساسا بعنوان واروژ و هویت ایران یاد میشود.

بسیاری از هموطنان شاید همچنان زیر لب زمزمه کنند ((لب کارون چه گل بارون)) اما واقعیت میدانی خبر از خطری جدی حکایت دارد که میتواند سبب شود که از این لطف الهی بعنوان بزرگترین فاضلاب در سطح جهان و یک تهدید جدی برای سلامت شهروندان اهوازی یاد شود.

از یک سو در جاده ساحلی رودخانه کارون هر بار به بهانه حل معضل گره های ترافیکی، باندهای جدید خودرو در حریم این رودخانه و فضای سبز آن ایجاد میشود و از سوی دیگر از ۲۴نقطه کلانشهر اهواز،انواع فاضلاب به سمت آن روانه میگردد.

معضلات مذکور در حالی است که بجای تمرکز نهادهای مربوطه در استفاده از پتانسیل رودخانه کارون در جذب سرمایه از طریق ایجاد مجتمع های تفریحی و المان های ساحلی با هدف ایجاد و بستری مناسب برای اکوتوریسم اقتصادی و ایجاد فضایی روح نواز برای شهروندان این کلانشهر، در مقابل تهدیدهای جدی و مشهود بیان شده سکوت کرده و یا خود مسبب این بحران ها هستند.

همچنین رودخانه کارون از معدود روخانه هایی در سطح بین المللی است که از میان شهر عبور کرده و آن را به دو بخش شرقی و غربی تقسیم میکند که میتوان از این فرصت بی بدیل برای یاری در جهت سوق به شهر انسان محور و ایجاد اشتغال به وسیله تاکسی های دریایی در سطح این کلانشهر بهره برد.

احداث رینگ های امن دوچرخه سواری در نوار ساحلی آن و احداث المان هویت بخش ساحلی مختص خود این رودخانه نیز میتواند یکی دیگر از فرصت های مغفول باشد.

در کنار این ها زیبایی غروب آفتاب در کنار روخانه کارون و انعکاس خورشید بر سطح این رودخانه فرصتی را برای ایجاد هنرمندان نقاش و عکاس ایجاد میکند تا با اشتراک گذاری آثار زیبای خود در دهکده جهانی از طریق دنیای مجازی، معرف هویت ملی ایرانیان باشند.

اهمیت این روخانه تا آنجا است که کارزاری تحت عنوان ((کارون،واروژ ایران)) عرض مدت کوتاهی توانست هزار امضا را در سراسر کشور جمع آوری و توجه هات هموطنان و مسئولان را به سمت خود معطوف سازد.

به مدیران و برنامه ریزان و طراحان شهرساز پیشنهاد میگردد تا از تجربه های جهانی موفق نظیر وین اتریش و لیون فرانسه و حتی ونیز ایتالیا در بحث های ساحل سازی و استفاده از ظرفیت بالقوه رودخانه بهره برده و سعی در بالفعل کردن آن نمایند.

نوید خواجه حسینی فعال حوزه شهری