ریاست جمهوری است یا شورای شهر ؟!

هوشنگ نوبخت

بعد از حادثه ناگهانی و دلخراشی که برای رئیس جمهور زحمتکش و پرتلاش دولت سیزدهم و همراهانش رخ داد، بلافاصله تلاش ها برای مقدمات یک انتخابات اضطراری مهیا شد تا مسیر امورات دولت با اختلال مواجه نشود.

احزاب سیاسی ما که ماهیت اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و تاثیرگذاری نزد افکار عمومی نداشته و تنها روی کاغذ و معادلات سیاسی، خود را حزب می دانند، بلافاصله و مثل همیشه دست به کار شدند و تعدادی از نیروهای خود را با کت و شلوارهای اتو کرده راهی محل ثبت نام کردند تا از قافله معادلات قدرت در کشور عقب نمانند.

این در حالی است که افکار عمومی در چند دوره انتخابات گذشته نشان دادند که دیگر تحت تاثیر جریان های چپ و راست قرار نمی گیرند و معتقدند که هر دو جناح به اندازه کافی بر مسند قدرت بوده اند و نتوانستند کلید مناسبی برای قفل زنگ زده ی اقتصاد کشور بسازند.

در این میان، عده ای با چرخشی چند درجه ای، خود را معتدل یا مستقل معرفی کردند تا بتوانند نظر طیف خاکستری جامعه را به سمت خود جلب کنند.

عده ای هم جایگاه ریاست جمهوری در یک کشور متمدن و تاثیرگذار در معادلات دنیا را با شورای شهر زادگاه خودشان اشتباه گرفتند و با شناسنامه و اسنپ راهی وزارت کشور شدند.

برخی هم به محض این که دیدند، خبرنگاران و رسانه های زیادی در محل ثبت نام مستقر هستند، فرصت را غنیمت شمرده و خود را به آنجا رساندند عکسی بگیرند و فرزندان شان در سال های آتی پز بدهند که پدرشان کاندیدای ریاست جمهوری مملکت بوده است.

ذکر چند نکته در خصوص انتخابات پیش رو:

اول این که درصد زیادی از کسانی که ثبت نام کرده اند، سال هاست در جایگااه های مختلف امتحان خود را پس داده و عموما تجدید یا رفوزه شده اند و نباید وارد این عرصه می شدند.
دوم این که، تنها تائید صلاحیت چند چهره از جمله محمود احمدی نژاد، می تواند معادلات قابل پیش بینی را تغییر داده یا درصد مشارکت مردم را بالا ببرد که باید منتظر ماند و دید که چنین اتفاقی خواهد افتاد یا خیر؟

سوم این که شان و جایگاه ریاست جمهوری آن قدر نزول نکرده که عده ای به خود اجازه داده اند وارد این کارزار شوند، عده ای که در شهر خودشان هم نمی توانند حد نصاب رای فامیلی را اخذ کنند.

چهارم این که انتظار می رفت یک یا چند چهره جدید، نخبه و جوان به عنوان پدیده وارد این رقایت می شدند تا این همه شاهد حضور چهره های تکراری در این عرصه نباشیم که نشد و در نهایت امیدواریم که فیلترهای سخت تری برای این جایگاه مهم در کشور قرار دهند که خیلی افراد بدون رزومه و کارنامه به خود اچازه ندهند که افکار عمومی را به سخره بگیرند.

امیدواریم فضایی باز و مناسب برای رقابت افراد کنونی که لیاقت بیشتری برای حضور در این مسند را دارند، مهیا شود تا مردم با رغبت بیشتری و تنوع تفکر بهتری بتوانند کسی را انتخاب کنند که کشور به سمت مسیر متعالی تری هدایت کند.