به گزارش خورنا مرتضی افقه کارشناس اقتصادی و استاد دانشگاه چمران اهواز در مصاحبه با برنامه «گفتگوی اقتصادی» رادیو گفت وگو درباره پیش نیازهای مردمی شدن اقتصاد اظهار کرد: امسال بیست و سومین سالی است که با موضوع اقتصادی نامگذاری شده و هشتمین سالی است که مستقیماً تولید، محور نامگذاری قرار گرفته و این نشانه‌ی مهم بودن مسائل اقتصادی در رأس حکومت است.

وی افزود: پیش نیاز مشارکت مردم در اقتصاد این است که خود تولید سودآور باشد و رونق داشته باشد تا مردم به مشارکت رغبت کنند ضمن اینکه مخاطب این شعار، مردم نیستند بلکه حاکمیت و دستگاه‌های بسترساز برای تولید هستند.

این استاد دانشگاه گفت: از آنجایی که رفتارهای مردم عقلایی است بنابراین اگر بسترها فراهم باشد خود مردم در تولید و اقتصاد مشارکت می‌کنند.

افقه با بیان اینکه همچنان انبوهی از موانع و عمدتاً هم موانع فکری و نگرشی در حوزه جهش تولید وجود دارد اظهار کرد: اگر موانع تولید برداشته شود مردم نیازی به توصیه ندارند و خودشان در اقتصاد مشارکت خواهند کرد حتی اگر سودی هم در کار نباشد.

وی علت مشارکت کم مردم در حوزه تولید را مشکل دار بودن تولید عنوان کرد و گفت: گروه اول، توده مردم (نیروی کار) هستند که از طریق بازارهای ذیربط به تولید هدایت می‌شوند، گروه دوم سرمایه گذاران هستند و گروه سوم هم صاحبان ایده‌های نو و نوآور (شرکت‌های دانش بنیان و استارت آپی) هستند که می‌توانند موتور و پیشتاز حرکت‌های تولید در داخل کشور و جهان باشند.

کارشناس اقتصادی با تأکید بر اینکه مخاطب اصلی شعار امسال، خود دولت و حاکمیت هستند اظهار کرد: حاکمیت باید بستر و فضای کافی را فراهم کند تا شاهد خروج استارت آپ‌ها از داخل کشور نباشیم.

افقه با اشاره به اینکه اصل ۴۴ قانون اساسی بر خلاف آنچه که در اذهان جریان دارد یک اصل کاملاً دولتی است و اولویت اول این اصل، دولت و بعد تعاونی هاست گفت: در این اصل ذکر شده فعالیت‌های مکمل این دو بخش، به بخش خصوصی داده می‌شود که البته قانونگذار تلاش کرده با سیاست‌های اصل ۴۴ محدودیت‌های قانون اساسی برای مشارکت مردم را با سیاست‌های کلی کاهش دهد.

وی افزود: ما از پایان جنگ تحمیلی تاکنون تجربه کشورهاتی مختلف را دیدیم که ظرف بیست سال توانستند از خیلی موانع عبور کنند اما ما هنوز بعد از بیست سال یک سری مباحث تکراری مطرح می‌کنیم.

افقه با تأکید بر اینکه مشکل تولید در کشور ما بحث‌های تکنیکی نیست اظهار کرد: مشکل تولید در کشور ما فکری و فلسفی است و معیشت و رفاه مردم جزو اولویت‌های تصمیم گیران و تصمیم سازان نیست و همین امر باعث شده نظام انتخاب و انتصاب مدیران بر اساس شایستگی‌های ایدئولوژیک سیاسی باشد که اینها ظرفیتی برای رشد تولید ندارند چه رسد به اینکه بخواهد تولید به مرحله جهش برسد.

این استاد دانشگاه از بی ثباتی اقتصادی و مدیریتی و بی ثباتی بخشنامه‌ای و مقررات به عنوان اصلی ترین آفت تولید نام برد و گفت: پیش بینی پذیری اقتصاد هم چیزی نیست که با شش ماه محقق شود.