سیراب از باران، تشنه به وعدهها: نوای بیاعتمادی در مشراگه!/انقلابی و مردمیبودن؛ کلیدواژه توصیه رهبر انقلاب به نمایندگان مجلس
فرزاد شعبانی خبرنگار و فعال اجتماعی
انقلابی و مردمی بودن…، فقط این نیست که ما مدام شعار طرفداری از مردم بدهیم؛ نه، باید به مردم کمک کنیم؛ «کمک»، هم شنیدن حرف آنها است، هم اجرا کردن خواسته آنها است در صورت امکان، هم روشن کردن ذهن آنها است.
《رهبر معظم انقلاب اسلامی》
در کویر وعدههای بیسرانجام، باران هم نخوانده با بحران آب مشراگه مینوازد، بخشی از رامشیر که ابرهای بیتوجهی مسئولان بر آن سایه افکنده، دیگر باران رحمت نیست! در این میان، شکاف بین حرف و عمل ابراهیم متینیان نماینده مردم آب را از دسترس دور ساخته است، گویی روایت واقعیت تنها در پس قطرات باران جاری است.
در گیر و دار بیآبیای که کام نشاطِ شهروندان را در بخش مشراگه از توابع شهرستان رامشیر تلخ کرده است، بار دیگر ابرها گرد هم آمدند تا شاید با بارندگی، دست کم مقداری از بیتوجهی مسئولان را بشویند. اما هر بار که آسمان گریسته است، گویی مشکلات آب شرب بر سر ساکنین این بخش آوار گردیده و دغدغهی مضاعفی بر دوششان نهاده است.
سریال قطعیهای مکرر آب بعد از هر باران، بیش از هر زمان دیگری، بیاعتمادی مردم به وعدههای مسئولان را فریاد میزند. چراکه مردم مشراگه، پس از حرفهای ابراهیم متینیان، نماینده مردم رامشیر و رامهرمز در مجلس شورای اسلامی، که پایانِ دورانِ قطعی آب را در دو شهرستان رامشیر و رامهرمز خبر داده بود، باز هم شاهد قطعی آب در سراسر بخش شدند. اظهاراتی که چون کاهی در باد امیدواریها پراکنده شد و شکاف عمیقی میان وعده و عمل پدید آورد.
عدم استفاده از پیشبینیهای هواشناسی که ورود سامانه بارشی شدید به منطقه را خبر داده بود، نشاندهندهی کمتوجهی و شاید بیاهمیتی به زندگی روزمرهی مردم است. پرسشهایی که هر اهلِ دیاری را به خود مشغول داشته، این است که چرا علیرغم اطلاعرسانی و در دست بودن اطلاعات کافی، هیچگونه اقدام پیشگیرانهای برای مقابله با معضل قطعی آب به عمل نیامده است؟
متینیان، با کدام نیت و به چه بهایی از رفع شدن مشکل بی آبی سخن به زبان آورده، درحالیکه واقعیات نقشی متفاوت را روایت میکند؟!
مشکلی که در این ایام ماه مبارک رمضان و به ویژه با وجود روزهداری، بیش از پیش غیر قابل تحمل به نظر میرسد. پس مسئولین باید حضور فوری و عملی خود را در رفع این مشکلات افزایش دهند و راه حلهای اساسی و پایداری برای بنبستهای تأمین آب به کار گیرند تا قصهی تلخ قطعیهای مکرر به سرانجامی روشن بینجامد.