به گزارش خورنا دو محقق ایرانی به همراه یک محقق از لندن در گزارشی با عنوان “سیاست‌های مقابله با تاثیر پیری جمعیت در ایران” در مجله لنست، گزارشی از وضعیت سالمندی در ایران ارائه کردند.

در این گزارش آمده است:‌ ایران در روند پیری جمعیت با شتابی روزافزون روبرو است، به‌طوری‌که در سال ۲۰۲۲، نسبت افراد بالای ۶۰ سال در ایران از ۱۰ درصد کل جمعیت فراتر رفته است در عین حال نرخ رشد جمعیت در ایران ۰.۷ است که کمترین نرخ در ۲۵ سال گذشته است.

از سال ۲۰۰۰ به بعد، به نظر می‌رسد نرخ باروری ایران تثبیت شده است و بر اساس نظریه گذار جمعیتی، انتظار نمی‌رود در سال‌های آینده شاهد تغییرات زیادی باشیم.

۳۰ درصد “سالمندان تنها” سن بالای ۸۰ سال دارند

در راس چالش‌های مربوط به سالمندی جمعیت در ایران، سالمندان مجرد یا تنهایی هستند که در خانواده‌هایی با ابعاد کوچک زندگی می‌کنند. در حال حاضر، حدود ۳۰ درصد از سالمندانی که به تنهایی زندگی می‌کنند، در سنین ۸۰ سال و بالاتر هستند.

عوامل تنهایی سالمندان

پدیده تک فرزندی در میانسالان، نرخ بالای مهاجرت در بین جوانان، کاهش ازدواج، تجرد دائم، طلاق (به ویژه در میانسالان) و مرگ همسر از جمله عواملی است که ممکن است در آینده نزدیک منجر به تنهایی سالمندان شود.

تخمین زده می‌شود که ۸۰ درصد افراد بالای ۶۵ سال در پایتخت ایران حداقل دارای یک بیماری مزمن و ۵۰ درصد دارای دو بیماری مزمن باشند همچنین، در طول همه‌گیری کرونا، شیوع افسردگی در جمعیت مسن‌تر به طور قابل‌توجهی افزایش یافت.

حدود ۱۰ درصد از جمعیت سالمند کشور دارای معلولیت‌های آشکار هستند که منجر به هزینه‌های توانبخشی بسیار بالاتر در افراد مسن در مقایسه با سایر گروه‌های سنی شده است.

پیامدهای منفی پیری جمعیت برای کشور

پیری جمعیت نگرانی‌هایی را در مورد سرعت رشد اقتصادی کشور، افزایش هزینه‌های نظام سلامت، عملکرد کیفی نظام سلامت، تاب‌آوری مالی نظام بازنشستگی و رفاه و کیفیت زندگی سالمندان به همراه دارد.

این گزارش می‌افزاید که برای پرداختن به چالش‌های پیش روی سالمندان در ایران، سیاست‌گذاران باید مداخلات سیاسی مبتنی بر شواهد را انجام دهند. اقدامات هدفمندی از جمله تعیین سالمندی سالم به عنوان اولویت دولت، توسعه مدل ارائه خدمات بهداشتی و درمانی برای جمعیت سالمند، افزایش قدرت اجرایی شورای ملی سالمندی و استفاده از پتانسیل فارغ‌التحصیلان دانشگاهی “طب سالمندی” ضروری است و اتخاذ سیاست‌هایی برای تسهیل استفاده از خدمات داوطلبانه و ارائه مراقبت در منزل توصیه می‌شود/ راهبرد معاصر