مردم خسته از “عدهای” و “گروهی”
احمدرضا رستمی/
رانت، فساد و ناکارآمدی مانند موریانه هایی هستند که میتوانند پایههای یک اقتصاد را جویده و زمینه اضمحلال و فروپاشی آن را فراهم کنند.
از سوی دیگر شفافیت، روشنگری و تاباندن نور بر تاریکخانهها نیز تنها راه مبارزه با این معضلات است که متاسفانه در کشور ما رویهای مهجور است.
چرا که کشوری داریم با مسئولانی عجیب که به جای اشارات مصداقی به عامل یا عاملین وضع موجود تنها به عباراتی انتزاعی چون بعضی، برخی، عدهای و گروهی بسنده میکنند که این یعنی سرگردانی مردم در یک برهوتی بیانتها و فرستادن آنها به دنبال نخود سیاه.
البته تا زمانی که پای ترس، تطمیع و بی تفاوتی در میان باشد و رقابت ناسالم سیاسی نیز در دستورکار؛ بیگمان نعل وارونه زدن باب، دیوار حاشا بلند و توپ تقصیرات هم در زمین مافیاهایی خواهد افتاد که شاید هیچگاه وجود خارجی نداشته باشند.
بیش از ۹ ماه از استقرار دولت جدید میگذرد ولی گرانی همچنان بیداد میکند و فقر در حال گسترش روز افزون در جامعه است که در چنین شرایطی راه کم کردن مشکلات مردم نه تصفیه حسابهای حزبی و جناحی است و نه استفاده ابزاری از واژههای عقیمی چون بعضی، برخی، عدهای، گروهی و مافیا به عنوان متهم!
چراکه مردم دیگر از شنیدن این واژه های عقیم خسته و از دو قطبیهای سیاسی نیز بیزارند و از کشتی بانان اقتصادی کشور سیاست دیگری میخواهند….والسلام
احمدرضا رستمی از اهواز (۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۱)