ابوالفضل عابدینی نصر

ژست برخی از اعضای شورای ششم با آنچه درجریان است تناقض فاحش دارد.اکثریت اعضا شورا از یک لیست انتخاباتی تحت عنوان شهادت شهود مؤمنین وارد شورایی شدند که منتقد پنج دوره قبلش بودند و همواره ازاینکه اعضای شورای پنجم از شهرداران سهم خواهی میکردند اعتراض داشتند. این افراد با عبور از فضای هیجانی و ذوق زدگی عنوان عضو شورای شهر اهواز رفته رفته در همان مسیری قرار گرفتند که فریاد وامصیبتای آن را سر داده بودند. تزریق و تحمیل وابستگان خود به بدنه مدیریتی شهر قبل از هر اقدامی برای علاج بخشی به بحران های اهواز ، مهمترین برنامه و دلمشغولی برخی از اعضای شورای ششم شد. این شورا که درجریان انتخاب شهردار اهواز نمره قابل قبولی دریافت نکرد و بجای گماردن یک مدیرقوی وچهره ای ملی به مدیریکی از مناطق شهرداری اصفهان بسنده و دلخوش نمودند ، با معرفی گزینه های وابسته به خویش بعنوان مدیران و معاونین شهرداری گام در مسیری نهاده که اسلاف خود در همان راه اهواز را به روستای بزرگ تبدیل کرده بودند.

رئیس شورا جایگاه خود ساخته اداره کل حوزه ریاست را تعریف و برای آن مدیرکل معرفی می کند. عضو دیگر شورا بهمراه دامادش که هر دو آنان نیز از لیست شهادت شهود مؤمنین وارد شورای کلانشهر اهواز شدند، بدهی و دین خویش را به عضو پیشین شورای یکی از شهرستانهای خوزستان با معرفی برادر زاده اش برای مدیرعامل یکی از سازمانهای شهرداری ادا کردند. این دو عضو شورا در گذشته به واسطه عموی مدیرعامل تاره منصوب شده، شهردار و معاون شهردار یکی از شهرهای خوزستان منصوب شده بودند.

یکی دیگر از اعضای شورا که گویا کارشناس رسمی دادگستری می باشد برای نشاندن گزینه خود به معاونت شهرسازی شهرداری در حال رایزنی است. جالب آنکه گزینه پیشنهادی وی خارج از مجموعه شهرداری و بدون سابقه کار در این حوزه می باشد.

هر چه از زمان شورای ششم بیشتر می گذرد و پردها به کنار می روند نگرانی مردم و فعالان اجتماعی عمیق تر می شود و شائبه دخالت بازیگران سیاسی در چینش مدیران شهری برای اثرگذاری بر انتخابات آینده مجلس بیشتر می شود.

جریان سیاسی یکه تاز استان که خود را عصاره فضیلت ها می داند و این روزها سر مست از فتح بدون نبرد سنگر رقیبان، مشغول تقسیم غنایم آن می باشد، فراموش کرده که با چه شعاری مدعی دفاع از مردمی بودند که به نان شب محتاجند و همیشه با نقد و حمله به رقیب خود، مبارزه با رانت وفساد را پرچم مطالبه گری حرکتی کردند که از درون آن بر کرسی های مدیریت استان و شهر نشستند. خلاصه مطلب آنکه ، آنچه در شورا وشهرداری اهواز می گذرد پیام آور تحولات امید بخش نخواهد بود و باید به اعضای پارلمان محلی گوشزد کرد شما نماد قانون گذاری در شهر هستید اما پا در مسیر نهاده اید که باید گفت:
” این ره که می روید به ترکستان است “