احمدرضا رستمی/

امسال ما از هر خانه‌ای ۵۸ هزار تومان جمع آوری کردیم و کانال دفع فاضلاب محله را به کل لایروبی کردیم تا شاید در فصل بارندگی‌ها باردیگر شاهد تراژدی تکراری بالازدگی فاضلاب و جریان روان آبها در سطح خیابان و نفوذ آن به درون خانه‌های خود نباشیم.

زیرا هر ساله با شروع فصل پاییز و ریزش اولین بارانهای فصلی، کوچه ما تبدیل به خلیجی متلاطم از فاضلاب و گندآبهای سرگردانی می‌شود که با دیدن آن اولین چیزی که در فکر و خاطر ما نقش می‌بندد آن شعر زیبای سهراب سپهری است که می‌گوید قایقی خواهم ساخت …

اما با این اقدام خودجوشی که امسال در محله ما صورت گرفت گویا دیگر به جای خواندن شعر سهراب سپهری باید در بالکن یا حیاط خانه بر بالشتی بزرگ تکیه داد و همزمان با نوشیدن نسکافه‌ای گرم و چاق کردن قلیانی برازجانی، شعر باز باران مرحوم گلچین گیلانی را در موقع بارش باران زمزمه کرد.

البته در خیابان ما همچنان مشکلات دیگری نیز وجود دارد و آن تجمیع زباله، جولان گرزه و رژه سگهای ولگرد که چشممان کور و دندمان نرم آنها را نیز خود برطرف خواهیم کرد و به مسئولین محترم نیز قول صدرصدی می‌دهیم که دیگر به هیچ عنوان در این موارد مزاحم چای خوردن آنها در محیط ‌های کاری نشویم!

در پایان این نکته نیز قابل ذکر است که هدف نگارش این چند خط سیاهه نه سیاسی بود و نه تصفیه حساب شخصی بلکه عرض حالی بود خدمت آبفا و شهرداری اهواز که به آنها بگوییم آسوده بخوابید که ما بیداریم و باور کنید هیچ ملالی در دل و خاطر ما نیست جز احساس یتیمی گاه و بیگاه و درد دوری از شما!…….والسلام

احمدرضا رستمی از اهواز (۱۵ مهرماه ۱۴۰۰)