یکی از کارگران حاضر در این تجمع به خبرنگار خورنا گفت: نزدیک دو سال است که ففط به ما وعده میدهند ولی هیچ کاری در برآوردن خواسته‌ها و مطالبات ما نمی‌کنند.

او می‌گوید: آنها ۹۸ کارگر این سایت را که بیشتر زن سرپرست خانوار هستند را بیکار کرده‌اند چون می‌خواهند شرکت را منحل و پول آن را به جیب بزنند.

کارگر دیگری نیز عنوان کرد: تاکنون چندین نامه به رئیس جمهور، امام جمعه و نمایندگان اهواز سید کریم حسینی و مجتبی یوسفی نوشته‌ایم و از انجام نشدن تعهدات کارفرما گلایه کرده‌ایم ولی متاسفانه از این نامه‌ها هیچ نتیجه‌ای دریافت نکرده‌ایم.

این کارگر معترض سایت دفن پسماند صفیره اهواز ادامه داد: میگویند ویروس کرونا خیلی بد زندگی مردم رو مختل کرده ولی به نظر من از این ویروس بدتر آن نا مدیرانی هستند که از تعطیلی کارخانه سوء استفاده می‌کنند تا جیب خودشان را پر کنند.

وی می‌گوید: یک سال و دو ماه است که شرکت بازیافت را تعطیل کرده‌اند و هر روز به ما وعده راه‌اندازی مجدد می‌دهند در حالی که دروغ می‌گویند و دارند از این تعطیلی کارخانه سود می‌برند.

یکی دیگر از این کارگران با حالتی بغض آلود به خورنا گفت: آنها به هیچ عنوان به فکر ما کارگران بیکار شده نیستند؛ برخی از زنان این کارخانه سرپرست خانواده هستند و چنین شرایطی آنها را وادار کرده که برای سیر کردن شکم فرزندانشان به خدمت کاری در خانه‌های مردم مشغول شوند.

وی افزود: البته تعدادی از ما را نیز به شرکت تولید ماسک منتقل کرده‌اند ولی آنجا نیز یک ماه کار است و دو ‌ماه کار نیست و حقوق را هم هر سه تا چهار ماه یکبار می‌دهند.

او در پایان خطاب به مسئولین گفت: آقایان در بیرونی ترین جای شهر اهواز محلی است به نام صفیره که سایت بازیافت زباله در آنجا قرار دارد؛ سایتی که برای مسئولینش منبع کسب پول و ثروت از طلای کثیف است ولی برای کارگرانش سخت ترین محل کسب درآمد. در این محل کارگران زنی وجود دارد که قبل از طلوع خورشید در محل کار حاضر شده و بادستانی که دیگر ظرافت زنانگی را به سختی میتوان در آن دید در بین زبالها برای پیدا کردن مواد بازیافتی چنگ می‌زنند؛ این زنها که بیشتر بی سرپرست یا بد سرپرست هستند اگرچه سختی کار در این محل در روح و روانشان تاثیر گذاشته ولی آنچه که بیشتر آزارشان می‌دهد بی توجهی مسئولین به مطالباتشان است.