هیاهویی برای هیچ در اهواز
احمدرضا رستمی
حاشیههای به وجود آمده در انتخابات شورای شهر اهواز، طنز تلخی است که هر چهار سال یکبار تکرار میشود و امسال نیز با توجه به شائبههای فراوان پیرامون آن، چه بسا این طنز تلخ را باید یک تراژدی دانست.
تراژدی از جنس رقابتهای قومی، برای تکیه زدن بر صندلیهایی که هیچگونه معجزهای از آنها برنمیخیزد!
زیرا در جوامعی که فرهنگ قومگرایی قالب است و مفهوم مترقی شهروندی در پرده محاق؛ مسلم است که شورای شهر آن نیز از کارکرد اصلی خود خارج و به محل کشمکشهای قومی و رانت اقتصادی برای اعطینا تبدیل میشود.
مردمسالاری مفهومی مترقیست که تنها در سایه بالابردن آگاهی ها، پایین آوردن فقر و توسعه فرهنگ شهروندی امکانپذیر است و گرنه در جامعهای که تعصب قومی فضیلت و خرید و فروش رأی باب است بیگمان فلسفه انتخابات نیز در آن چیزی شبیه به جوک و هیاهویی برای هیچ است.
بنابراین ای کاش دستاندرکاران اجرایی کشور با توسعه جامعه مدنی و تسهیلگریهای اجتماعی راه بلوغ سیاسی جامعه در انتخاب اصلح را هموارتر کنند و گرنه به زعم نگارنده، جمع شدن هرچه سریعتر بساط شورای شهر و انتخاب شهردارها به صورت مستقیم از سوی دولت، کاری پسندیده و به صلاح ملک و ملت خواهد بود.
احمدرضا رستمی تیرماه ۱۴۰۰