روستای غرابی هندیجان خاموش است
خورنا: روستای غرابی در هندیجان با برخورداری از جمعیتی معادل ۱۵ خانوار در مشکل بی‌برقی غوطه‌ور است.
به گزارش فارس از هندیجان، هندیجان (هندیون، هندیان، هندیگان، اندیگان) یکی از شهرهای تاریخی ایران با قدمتی بیش از ۳ هزار سال، در جنوب شرقی استان خوزستان و در ۷۰ کیلومتری جنوب شرقی بندر ماهشهر و در شمال خلیج فارس قرار گرفته است؛ رودخانه‌ای موسوم به هندیجان یا زهره این شهر را به دو نیمه شمالی و جنوبی تقسیم می‌کند.
آبادی‌های شهرستان هندیجان در قرون اخیر بسیار بوده‌اند ولی به علت بیماری طاعون در سال ۱۲۴۷ هجری قمری شهر هندیجان رو به خرابی نهاد.
* هندیجان ظرفیتی بالقوه!
این آبراه به عنوان یکی از مسیرهای تجارت خارجی از گذشته‌های دور مورد استفاده بوده است و هم‌اکنون نیز با وجود کم شدن آب آن در فصول تابستان شناورهای با ظرفیت بیش از صد تن قادر به رفت و آمد در آن هستند، ضمن آنکه حاشیه رودخانه از دو قسمت شمالی و جنوب تا نزدیکی دریا قابل کشت است و با استفاده از آب این رودخانه انواع محصولات کشاورزی از جمله گندم، جو، دانه‌های روغنی، حبوبات و انواع صیفی‌جات کشت میشود.
بخشی از این محصولات به علاوه صنایع دستی که اکثرا از برگ درخت خرما تهیه میشود در گذشته به کشورهای “خلیج فارس” صادر می‌شد؛ صنعت شیلات از کهن‌ترین صنایع در هندیجان بوده و هست که قدمت آن به سال‌ها پیش می‌رسد.
منطقه بحرکان که جنوب هندیجان قرار دارد نیز از مناطق مهم گردشگری و صید میگوی صورتی و انواع دیگر میگوهای مرغوب منطقه خلیج فارس به شمار می‌رود که در حوزه صیادی هندیجان واقع است.
سالن عمل آوری و کارگاه انجماد و بسته بندی میگوی صادراتی و قایق‌های مجهز صیادان در این منطقه بیش از نیم قرن است که به صید و عمل آوری و بسته‌بندی و صادرات میگو اشتغال دارند و تعداد زیادی از اهالی در این راستا به کار مشغولند.
جالب است که شهرستان هندیجان با وجود این همه ظرفیت و استعداد در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و تجاری اما به جرأت می‌توان گفت در همه بخش‌ها فقیر و نیازمند است و با عمران و آبادانی و رونق و فزونی خداحافظی کرده است.
* بارها مکاتبه‌مان بی‌نتیجه مانده است
یکی از اهالی روستای غرابی هندیجان اظهار کرد: روستای ما برق ندارد و به همین دلیل با مشکلات عدیده‌ای مواجه شده است.
وی افزود: بعد از گذشت ۳۵ سال همچنان در کمبود امکانات به سر برده و حتی از نعمت برق که بدیهی‌ترین امکانات است نیز بی‌بهره‌ایم.
الیاس حیدری تصریح کرد: در این منطقه ۱۵ خانوار زندگی می‌کنند و بارها با مسئولان مختلف از جمله فرماندار مکاتبه کرده اما معضل بی‌برقی در این منطقه همچنان پابرجا و استوار است.
* ۳ کیلومتری این روستا رو به سوی عمران است!
دیگر شهروند هندیجانی در همین خصوص اظهار نظر کرد: برای منطقه‌ای در سه کیلومتری این شهرستان اعتبارات آمده و مشکلات را برطرف کرده‌اند اما روستای غرابی همچنان در بی‌برقی غوطه‌رو است.
وی بیان کرد: اهالی این روستا بارها به صدا و سیما نیز مراجعه کرده و خواهان انعکاس مشکل خود شده‌اند اما مسئولان در پاسخ عکس‌العملی که منتج به رفع معضل شوند را ارائه نکرده‌اند.
مینا ۳۸ ساله گفت: از مسئولان مرتبط عاجزانه و ملتمسانه می‌خواهیم مشکل بی‌برقی شهرستان را مرتفع کنند.
* رئیس اداره برق حاضر به پاسخگویی نشد
در این زمینه خواستار گفت‌وگو با رئیس اداره برق شهرستان شدیم که متاسفانه ایشان از پاسخگویی امتناع کرد.
* تلاش در جهت محرومیت‌زدایی
بخشدار مرکزی هندیجان نیز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در این شهرستان با اشاره به اقدامات انجام گرفته در این منطقه اظهار داشت: به منظور توسعه و پیشرفت عمرانی در روستاهای بخش مرکزی شهرستان هندیجان، روستای غرابی که یکی از روستاهای محروم این بخش است مرمت و بازسازی شده است.
وی افزود: با برگزاری جلسات متعدد فرماندار و نماینده مردم هندیجان در مجلس شورای اسلامی موافقت بنیاد مسکن استان خوزستان برای اجرای این طرح اخذ شد.
خزعلی ادامه داد: کارهای عملیاتی برای طرح احیا و مرمت این روستا پس از تصویب اعتبارات لازم در جلسه شورای برنامه‌ریزی شهرستان آغاز خواهد شد.
در خصوص روشنایی روستاهای هندیجان خاطرنشان کرد: در حال حاضر برای تأمین روشنایی روستاها در روستای چم‌کنار ۲۰ پایه برق، چم‌تنگه ۲۸ پایه، چم‌مراد ۲۰ پایه و رگ سفید ۱۸ پایه برق آماده نصب هستند.
بخشدار مرکزی هندیجان همچنین با اشاره به محرومیت روستاهای بخش مرکزی هندیجان اظهار داشت: تلاش ما حل محرومیت و برآورده کردن خواسته‌های مردم محروم روستاها و خدمت رسانی به آنهاست که این کار با جلب حمایت فرماندار و مسئولان شهری امکان‌پذیر است.
وی گفت: با توجه به آغاز فصل بارندگی و بازگشایی مدارس از بنیاد مسکن شهرستان هندیجان می‌خواهیم تا با تسریع در اجرای پروژه‌های خود از مشکلات مردم محروم این روستاها بکاهند.
این مشکل تنها گوشه‌ای از درددل شهری‌ست که غرق در ظرفیت‌ها و مغروق در کمبودهاست؛ هندیجان در انتظار گوشه چشم توجهی از مسئولان نشسته و آرام آرام جان می‌سپارد.
مریم خبازی