خورنا – فرزادشعبانی

به قلم محمد عتابی

آن مرد
در چنین شبی «نورخدا» از «خانه خدا» سر زد، آغاز«آن مرد» از آن شب خجسته بود اما «او» بی پایان است. آری تا پایان تاریخ آن «صدای عدالت انسانیت» باکلمات قصارش و با معانی بلندش، «نهج وروش» زندگی و «سیاست راستین» را زمزمه می کند.
او «مردعمل» و «انسان کامل» بود. « علی با حق و حق با علی است»،برای رسیدن به «حق» و فتح قله های انسانیت به او روی آوریم. «علی وفرزندانش» نشان هویت ماست«یاعلی»بگوییم وپای درس هایش بشینیم.
شکرگذاری
إِذَا وَصَلَتْ إِلَیْکُمْ أَطْرَافُ النِّعَمِ فَلَا تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّهِ الشُّکْرِ.
چون نشانه هاى نعمت پروردگار آشکار شد، با ناسپاسى نعمت ها را از خود دور نسازید
.ترس از خدا
یا ابْنَ آدَمَ إِذَا رَأَیْتَ رَبَّکَ سُبْحَانَهُ یُتَابِعُ عَلَیْکَ نِعَمَهُ وَ أَنْتَ تَعْصِیهِ فَاحْذَرْه
اى فرزند آدم! زمانى که خدا را مى بینى که انواع نعمت ها را به تو مى رساند تو در حالى که معصیت کارى، بترس.
عمل گرایى
مَنْ أَبْطَأَ بِهِ عَمَلُهُ لَمْ یُسْرِعْ بِهِ نَسَبُهُ.
کسى که کردارش او را به جایى نرساند، افتخارات خاندانش او را به جایى نخواهد رسانید.
یارى کردن مردم
مِنْ کَفَّارَاتِ الذُّنُوبِ الْعِظَامِ إِغَاثَهُ الْمَلْهُوفِ وَ التَّنْفِیسُ عَنِ الْمَکْرُوبِ.
از کفّاره گناهان بزرگ، به فریاد مردم رسیدن ، و آرام کردن مصیبت دیدگان است