«سیاوش امیرمکری» روز شنبه با اشاره به روند واگذاری فرودگاه‌های نفت به شرکت فرودگاه‌ها به خبرنگار اقتصادی ایرنا، افزود: از ابتدای استقرار دولت یازدهم، وزارت نفت با تغییر سیاست‌های گذشته در خصوص تصدی‌گری‌های غیرمرتبط با وظائف اصلی خود تصمیم به واگذاری فعالیت‌ها و تصدی‌های هوانوردی و فرودگاهی به دستگاه‌های اجرائی متولی امور مربوط گرفت و بر این اساس،  در حوزه فرودگاههای متعلق به وزارت نفت، طی توافقی با وزارت راه و شهرسازی مقرر شد طی مراحلی مالکیت، مدیریت راهبردی ۹ فرودگاه متعلق به وزارت نفت به شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران منتقل شود.

وی درباره اینکه فرودگاه‌های مذکور با چه هدفی ایجاد و طی سال‌های گذشته چگونه مدیریت و راهبری شدند؟ گفت: فرودگاه‌های مذکور در ابتدا و عموما با هدف پشتیبانی از مناطق دارای ذخایر نفت و گاز و یا تأسیسات پتروشیمی که نیازمند انتقال و تردد متخصصین و نیروی انسانی بود و بدون هیچگونه اهداف انتفاعی ایجاد شد و در سال‌های گذشته این فرودگاه‌ها عمدتا بصورت اختصاصی در خدمت وزارت نفت و شرکت‌های زیرمجموعه بوده است، البته برخی از این فرودگاه‌ها بصورت محدود در جابجائی مسافران عادی نیز نقش آفرینی می‌کنند.

مدیرعامل شرکت فرودگاه‌ها درباره دلایل شرکت برای پذیرش فرودگاه‌های نفتی به شبکه فرودگاهی با توجه به  زیان‌ده بودن عمده فرودگاه‌های کشور، گفت: شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران به عنوان یک شرکت مادر تخصصی بر اساس قانون  اساسنامه، متولی مدیریت، راهبری، اداره، توسعه و تجهیز فرودگاه‌ها است و قرار گرفتن فرودگاه‌های نفتی در مالکیت و مدیریت شرکت در اجرای سیاست مدیریت واحد بر شبکه فرودگاهی کشور بوده و وزارت نفت را نیز از درگیری با امور و وظائف غیر تخصصی خود منفک می‌کند.

وی ادامه داد: اما به دلیل وجود مسائلی از جمله ساختار سازمانی، ترکیب نیروی انسانی، زیر ساخت‌های استاندارد مورد تایید سازمان هواپیمایی کشوری در خصوص سطوح پروازی و ترمینالی و تجهیزات هوانوردی و فنی و ایمنی باید به گونه‌ای برنامه ریزی شود تا پس از انتقال این فرودگاه‌ها، ارائه خدمات به متخصصین و کارکنان وزارت نفت و سایر مسافرین از نظر ایمنی و کیفیت خدمات ارتقأ یابد.

امیرمکری درباره اینکه چه توافقات یا تعهداتی بین وزارت نفت و وزارت راه و شهرسازی برای اجرا این تصمیم صورت پذیرفته است، گفت: یر اساس توافقات صورت پذیرفته، مقرر شد با تشکیل کمیته‌های مشترک، فرآیند انتقال فرودگاه‌ها از فرودگاه عسلویه آغاز و پس از آن سایر فرودگاه‌ها به مرور انجام پذیرد. اعضا این کمیته عبارتند از نمایندگان شرکت ملی نفت و شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران.

وی ادامه داد: پس از آن باید تیم‌های تخصصی متشکل از سازمان هواپیمایی کشوری  و شرکت فرودگاه‌ها ناوبری هوایی ایران، هزینه‌ها و اقدامات مربوط به استانداردسازی فرودگاه‌های مذکور بر اساس نظر سازمان هواپیمایی کشوری اعلام و حداکثر ظرف سه سال با پرداخت هزینه‌های مذکور توسط شرکت ملی نفت اقدامات لازم صورت پذیرد.

مدیرعامل شرکت فرودگاه‌ها گفت: علاوه بر موارد فوق طی دوره سه ساله، راهبری فرودگاه توسط شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران ضمن انتقال کامل مالکیت و ساختار سازمانی و به این شرکت، تمامی هزینه‌های جاری و عمرانی توسط شرکت ملی نفت تامین شد.

وی درباره اینکه درحال حاضر فرآیند انتقال در چه مرحله‌ای است؟ گفت: اعضاءکمیته انتقال تعیین، برآورد هزینه‌های مرتبط با اقداماتی که جهت بهسازی و استاندارد سازی فرودگاه عسلویه باید صورت پذیرد احصاء و شرایط تحویل و تحول فرودگاه به مسئولین منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی «عسلویه» اعلام و در انتظار اقدامات عملی از سوی آنها هستیم.

مدیرعامل شرکت فرودگاه‌ها در پاسخ به این سوال که رییس سازمان هواپیمائی کشوری اعلام کرد که شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران با  تحویل گیری فرودگاه‌های عسلویه و ماهشهر موافقت کرده است، گفت: در مقدمه  پاسخ به این سوال باید عرض کنم که از۷۰  فرودگاه در کشور ۵۳ فرودگاه تحت مالکیت و مدیریت این شرکت بوده که تعداد  ۵ فرودگاه طی قراردادی سرویس‌های عملیاتی از این شرکت دریافت می کنند، سایر فرودگاه‌ها از نظر مدیریتی و عملیاتی هیچگونه ارتباطی با این شرکت نداشته و مسئولیتی در خصوص آنها متوجه شرکت فرودگاه‌های کشور نیست.

امیرمکری ادامه داد: در خصوص فرودگاه ماهشهر و عسلویه، موافقت کلی با انجام فرآیند انتقال فرودگاه‌های نفت به این شرکت در سطح مقامات وزارتخانه‌های نفت و راه و شهرسازی انجام شده اما مراحل اجرایی کار باید بر اساس توافقات و برنامهریزی به عمل آمده به صورت یک به یک انجام شود.

وی اضافه کرد: در خصوص آنچه رییس سازمان هواپیمایی کشوری در خصوص مسئولیت شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران برای کلیه فرودگاه‌های مالکیتی و غیر مالکیتی مطرح کرد،  همان تعهدات برابر مندرجات کتاب AIP  بوده که عبارت از مدیریت و ارائه سرویس‌های ترافیک هوایی در مسیرهای پروازی و فرودگاه‌های کنترل شده، مطابق سطح مسئولیت ذکر شده در طبقه‌بندی فضای کشور است؛  به عنوان مثال در رابطه با فرودگاههای غیر مالکیتی (همانند فرودگاه ماهشهر) که قرارداد ارائه خدمات عملیات هوانوردی با این شرکت ندارند، مسئولیت کنترل ترافیک تا مرز ATZ  فرودگاه با این شرکت است.