چندین سال پیش ، یه کلاس آموزش کامپیوتر داشتم برای افراد کم‌توان ذهنی که تحت سرپرستی بهزیستی بودن ، سعی کرده‌م از تجارب اون کلاس توی توضیحات استفاده کنم
با این حال باز اگه دیدین سخته و قابل یادگیری نیست ، حتما بگید

‏۱. آشنایی با دستگاه کارتخوان :
کارتخوان یه دستگاه مرموز و پیچیده‌س که واقعا هر کسی توانایی یادگیری کار با اون رو نداره
البته دست‌فروش‌های مترو و وانتی‌هایی که کنار خیابون می‌ایستن استثنا هستن
کار با کارتخوان میتونه پزشک رو به سرطان ، ایدز ، طاعون و بیماری‌های خطرناک مبتلا کنه
‏این دستگاه رو اسرائیلی‌ها ساختن تا بتونن اطلاعات شخصی مثل سایز کفش ، سایز لباس زیر و محتوای گوشی پزشک‌ها رو استخراج کنن

با این حال الان به قول اون همشهری‌مون
مجبورید ، می‌فهمید؟ ، مجبورید

‏کارتخوان محاسنی هم داره
میتونید بجای اینکه از بیمار پول نقد بگیرید ، ازش بخواید تا کارت بکشه و با این کار پول از حساب اون برداشته و به حساب شما واریز میشه

یادتون نره که دستگاه باید دور از دسترس صاحب کارت باشه و حداقل سه بار باید ازش بخواید تا رمزش رو با صدای بلند اعلام کنه

‏۲. راه‌اندازی :
در عکس اول یه کارتخوان رو میتونید برای اولین بار مشاهده کنید

در عکس دوم فیش برق دستگاه رو‌می‌بینید ، اگه از روی شکل نتونستید محل اتصال فیش برق رو حدس بزنید ، با آزمایش و خطا جاش رو پیدا کنید
دستگاه‌های الکترونیکی طوری ساخته‌شده‌ن که فیش‌هاشون اشتباه جا نمیره
‏کارتخوان‌ها یا باید به تلفن متصل بشن ، یا با کابل شبکه به مودم ( انتظار نداریم بدونید که مودم و شبکه چی هستن )

توی عکس اول ، اون جایی که کلمه‌ی Modem نوشته‌س باید به تلفن وصل بشه
توی عکس دوم اون پورتی که روش LAN نوشته شده ، باید به مودم اینترنت متصل بشه

‏۳. کار با کارتخوان :

برای کار ، اول باید روشنش کنید ، سخت‌ترین بخش کار ، پیدا کردن دکمه‌ی روش و خاموش دستگاهه که معمولا با رنگ قرمز مشخص شده (عکس زیر)

هر چند کارت بانکی از نزدیک ندیدید ، ولی پشت کارت یه نوار تقریبا مشکی هست که موقع کارت کشیدن باید رو به دستگاه باشه (عکس دوم)

‏

بعد از کشیدن کارت ، یه منو مثل عکس اول ظاهر میشه و اولین گزینه ، برای خریده
نترسید ، خرید برای بیمار ، نه شما

با انگشت اشاره‌ی دست راست دکمه‌ی سبز رو می‌زنید
(البته ما میدونیم که انگشت اشاره‌ی شما پزشکا ، انگشت وسطه)

دست راست اونه که سمت کبده
بعد که مبلغ خواست ، مبلغ رو به ریال (نه تومن) وارد می‌کنید و باز دکمه سبزه رو‌ میزنید ، برای اینکار کافیه یه صفر سمت راست عدد اضافه کنید

‏بعد باید رمز رو وارد کنید ، این‌ همون مرحله‌ایه که مطلقا دست صاحب کارت نباید به دستگاه بخوره ، چون ممکنه با دست زدن به دستگاه ، از حساب شما پول برداشت بشه ، اونم پولی که انقدر براش درس خوندید ، کشیک دادید ، شب تا صبح بیدار موندید. حالا بقیه‌ی مردم پول از روی زمین پیدا می‌کنن و خیلی براشون مهم نیست

“تَکرار” می‌کنم ، حداقل سه بار از صاحب کارت بخواید که با صدای بلند رمزش رو بگه
‏بعد دوباره دکمه‌ی سبز رنگ رو بزنید و وارد انتظار کشنده بشید و با خودتون بگید :
اگه الان برق قطع شد چی؟
اگه سرور‌های بانک خطا دادن چی؟
اگه این یارو هکر بود و حسابمون رو‌خالی کرد چی؟
اگه …
میدونم سخته ، خیلی سخته ، خیلی …

ولی معمولا بعد از چند ثانیه‌ی نفس گیر جواب میده
‏تبریک میگم ، شاخ غول رو شکستید

به جرأت میتونم بگم یادگیری کار با دستگاه کارتخوان ، از قبولی توی رشته‌ی پزشکی سخت‌تره

از وقتی که برای خوندن گذاشتید سپاسگزارم

نیما نجابتی