افسوس و هزاران افسوس که در گیرودار مدرک گرایی و بازارِ داغِ مقاله آن هم از نوع ISI ! چه استعدادهایی که هدر نمی رود و چه افزایش آمار بیکاران که در نشریات گزارش نمی شود.
شاید یکی از درمانهای سریع این بیماریهای آکادمیک سوق دادن دانشگاهها به سمت نسل سوم باشد؛در دانشگاه نسل سوم، تاکید نظام دانشگاهی بر کارآفرینی است. در چنین دانشگاهی، دانشجویان باید علاوه بر فراگیری مجموعه‌ای از دانش، مدیریت دانش و مدیریت کارآفرینی را نیز بطور تخصصی و کاملا کاربردی فراگیرند تا بتوانند در زمینه های کاربردی شروع به فعالیت کنند و در حل مسائل و مشکلات جامعه گام بردارند.
تاسیس و تاثیر دانشگاه کارآفرین، بدون توسعه برنامه ریزی شده‌ی آموزش کارآفرینی و مهارت آموزی موثر دانشجویان، اعضای هیات علمی و کارکنان نظام دانشگاهی و تقویت ویژگی‌های کارآفرینی منابع انسانی دانشگاه، امکان پذیر نیست. پس، یکی از ارکان دانشگاه نسل سوم، توسعه مهارت‌های شغلی، حرفه‌ای و شایستگی‌ها و توانمندسازی دانشجویان و اعضای هیات علنی هم جهت با فرایند توسعه ملی و حل مسائل جامعه به روش علمی است. زمان،زمان سپردن امور به دست متخصصان واقعی است،درنگ‌جایز نیست،برای دست یافتن به مقدمات این تحول در دانشگاهها ضرورت های زیر پیشنهاد می شود:
_ضرورت آموزش کارافرینی و ایده پردازی در حوزه های گوناگون به دانشجویان.
_ضرورت آشناسازی دانشجویان رشته های مختلف به تجاری سازی ایده هایشان و تشویق انان در حوزه‌ی کسب و کار!
_ضرورت ساماندهی پژوهش به سمت کاربردی شدن و حل مشکلات اجتماع و کمک به رفاه مردم.
_ضرورت آگاهی دادن به دانشجویان جهت رهایی آنان از حصر مقاله محوری و معاملات مقاله و …
_پرهیز از شعارگرایی مسئولین و تسریع در جهت ارتباط دانشگاه با صنعت فراتر از شعار!

دکترغلامعباس دیناروند،عضو هیات علمی دانشگاه