عباس مدحجی: در پی نامناسب تر شدن شرایط جوی و افزایش خطر سیل در استانهای پایین دست خصوصا خوزستان ، ستاد مدیریت بحران استان خوزستان اقدام به اعلام تعطیلی مدارس برخی مناطق شهرستانها کرده است .تصمیمی که اگرچه بموقع گرفته و اعلام شد اما خالی از نقد نیست.

در این اطلاعیه که ساعتی پیش روی خروجی خبرگزاری ها و رسانه های محلی قرار گرفت آمده است :
“براساس اعلام استانداری خوزستان، تمام مدارس اهواز، باوی، کارون، حمیدیه، دشت آزادگان، هویزه، شعیبیه‌ شوشتر، روستاهای زاویه دزفول، شهرک بهروزی دزفول، بخش دارخوین، روستاهای غرب کارون‌ خرمشهر در روزهای شنبه، یکشنبه و دوشنبه هفته آینده ۱۷ تا ۱۹فروردین ۹۸ تعطیل شد . ضمنا شروع فعالیت دانشگاههای استان با یک هفته تاخیر از ۲۴ فروردین ۹۸ است.”

همانطور که در متن اطلاعیه آمده است تعطیلی مدارس فقط چند شهرستان و در برخی از آنها فقط چند منطقه(مناطقی از دزفول ، شوشتر ، شادگان و خرمشهر) را شامل شده است. احتمال میرود در انتخاب این مناطق ، میزان خطر آفرینی و ریسک بالای سیل ملاک بوده است.

اما شاید تصمیم گیرندگان این دو نکته را مدنظر نداشتند که: یک، در شهرستانها هنوز مدارسی هستند که میزبان مهمانان نوروزی باشند که نتوانستند بعلت سیل به شهرهای خود برگردند. حال یا مسیر برگشتشان امن نیست یا شهرشان جزو مناطق سیل زده است و فعلا جایی برای بازگشت ندارند. بازگشایی مدارس فرصت اقامت تا امن تر شدن فضا را از آنها میگیرد.
ودو ، اینکه خیلی از دانش آموزان و خانواده های خوزستانی و حتی فرهنگیان هنوز در سفرند و عملا بعلت سیلابی بودن مسیرهای منتهای به خوزستان امکان بازگشت پیدا نکرده اند. بازگشایی مدارس فشار را برای خانواده ها و معلمان برای برگشت ولو در شرایط نه چندان ایمن مضاعف میکند.

این نکته را نیز فراموش نکنیم که این نایکنواختی در اعلام تعطیلی مدارس نه تنها آرامش بخش نیست که ممکن است خانواده ها را نیز مضطرب کند. اینکه مدارس فرزندانشان در محدوده ی تعطیلی است یا خیر، یا اینکه ممکن است مدرسه ی فرزندشان تا ساعات نهایی هم جزو محدوده ی تعطیلی قرار گیرد یاخیر یا اینکه خانواده هایی با دو فرزند یا بیشتر در مدارس مختلف، تصویر دقیقی از روزهای تحصیلی فرزندانشان در هفته ی آتی پیدا میکنند یا خیر.

بنظر میرسد با یکنواخت کردن مدارس در تعطیلی یا عدم تعطیلی کلی ، بهتر بتوان این بحران را مدیریت کرد در فضایی که جان یک نفر هم بخاطر مدیریت ، تصمیمات و عواقب تصمیمات ما نباید به خطر بیفتد.