خورنا | پدرام کسائی: در معماری شهری و شهرسازی برای کلیه شهروندان جانمایی لازم خدمات بر اساس نیازها صورت گرفته و معابر نیز بر اساس این امر طراحی می شوند.

معابر بر اساس تعاریف خود برای عبور وسائط نقلیه ماشین، موتور، دوچرخه، عبور وسایل معلولین و عبور افراد پیاده تعریف شده اند.

پیاده روها جزو لاینفک معماری شهری هستند که در همه جوامع شهری و روستائی برای استفاده شهروندانی که مسافرت های شهری کوتاه داشته و یا قصد استفاده از وسایل نقلیه ندارند ایجاد شده اند.

ولی آنچه در بهبهان شاهد آن هستیم، این است که پیاده روها مغایرت بسیار با تعریف فوق دارد و کاربرد پیاده روها اکثراً برای همه چیز بغیر از شهروندان پیاده است‌.

چنانچه مسئولین شهری گشتی کوتاه در سطح شهر داشته باشند، شاهد صحنه هایی که در زیر به برخی آنها اشاره خواهم کرد، خواهند بود.

در شهر بهبهان پیاده روها در برخی معابر به جزو لاینفک ملک کسبه تبدیل شده و با احداث آبنما، پرچین، احجام هندسی والمان ها و … تبدیل شده است!!!

در شهر بهبهان پیاده روها در برخی معابر به محلی برای ویترین مغازه ها تبدیل شده، و کسبه با آویزان کردن اجناس خود به میخ و آویز سایه بان ها راه رفتن در پیاده رو را برای عابرین سخت می کنند!!!

در شهر بهبهان پیاده روها محلی شده برای قرار دادن دکه ها و شهروندان باید برای عبور پیاده، از خیابان و محل عبور خودرو تردد کنند!!!

در شهر بهبهان پیاده روها در برخی معابر به محلی برای قرار گرفتن میز میوه فروش ها تبدیل شده و در برخی موارد پا را فراتر گذاشته و میزهای میوه فروشی به کنار خیابان ها نیز آورده می شود!!!

و موارد متعدد دیگر که بارها بدان پرداخته شده، ولی…

حال باید دید آیا واقعاً در بهبهان نظارتی وجود دارد؟

خلاصه، اینجا همه چی در همه !!!