عباس مدحجی : زینب فتحعلی‌پور کارشناس مسئول امور آسیب‌دیدگان اجتماعی بهزیستی خوزستان: بسیاری از کودکانی که به مدرسه نرفته‌اند، به دلیل مسائل جزئی از تحصیل بازمانده‌اند. برخی از کودکان تنها به دلیل نداشتن یک جفت کفش به مدرسه نمی‌روند. امسال یک فایل ۱۲ هزار نفری کودکان بازمانده از تحصیل از اداره ‌کل آموزش و پرورش خوزستان به سازمان بهزیستی ارسال شده است.

به آمار دقت کنید :
❗️دوازده هزار دانش آموز
❗️خوزستانی
❗️بخاطر فقر
❗️از تحصیل بازماندند

جهت درک بهتر موضوع بهتر است به این آمار هم دقت کنید: کل دانش آموزان خوزستان: ۹۹۰هزار ، بزرگترین میدان نفتی ایران میدان نفتی اهواز با ذخیره ۶۵٫۵ میلیارد بشکه و سومین میدان بزرگ نفتی جهان است ،رتبه آموزشی خوزستان در کشور ۳۲ و در بحث کنکور رتبه۲۸

کافیست نگاهی بصورت کاملا سطحی به آمار فوق بیندازید. شاید پارادوکسیکال تر از این مقایسه را در جای دیگری نبینید. پاهای برهنه روی معادنی از نفت و مزارعی از نیشکر و تجارت مناطق آزاد، درس و تحصیل را برای چه میخواهند؟ تا زمانی که سهمشان صرف کسانی دیگر در جاهایی دیگر میشود کفش را برای چه میخواهند؟ وقتی میتوان بدون سواد ، تخصص و حتی تعهد مسولیت گرفت دیگر برنامه ریزی میخواهند چکار؟ شاید حتی اگر کارگروهی با هدف ضایع کردن تمام سرمایه های استان هم کار میکرد تا این حد نمیتوانست در پابرهنه کردن ۱۲هزار دانش آموز با این هنه منابع طلایی اقتصادی موفق باشد.

۱۲هزار نفر ، بطور متوسط تعداد دانش آموزان یک شهر کوچک یا متوسط استان است. مانند این است که کل دانش آموزان یک شهر را به خاطر فقر از ادامه تحصیل محروم کنیم و آینده ی شهر را به هزاران نفر بیسواد بسپاریم. این تصویرِ وحشتناکِ آینده ی منطقه ای ست که از ضعف همه چیز رنج میبرد و مهمترین رَنجَش بی مسؤلیتی مسؤلینش است. نگاهِ تبعیض آمیز است. عدم تخصص و تعهد است.