عباس مدحجی: درحالی که خوزستان در تب و تاب هفته ی دفاع مقدس ، بازگشایی مدارس ، مراسمات محرم الحرام و تشییع شهدای حادثه ی تروریستی اهواز قرار دارد ، لیست سوم حقوق نجومی کارمندان سازمان منطقه آزاد اروند هم از منابع غیر رسمی منتشر شد.

سازمان منطقه آزاد اروند که مدتی ست با شائبه ی فیش های نجومی کارمندانش و عدم اعتماد مردم منطقه دست به گریبان است ، این بار هم کمافی السابق به سکوت معنی دار خود ادامه داد و برای بار چندم پاسخی به درخواست نشست خبری رسانه های منتقد محلی و پیگیر این پرونده با مدیر عامل برای شفاف سازی پاسخ نداد.

از سوی دیگر بازارهای خرمشهر و آبادان بعد از عاشورای حسینی مورد هجوم عراقی هایی قرار گرفته اند که ارزاق مایحتاج خود را چندین برابر ارزانتر تهیه کرده و به عراق ترانسفر میکنند. عراقی ها که با بازارهایی باکیفیت تر و ارزانتر از بازارهای خود مواجه شده اند واژه “خرید” را به “غارت” تعبیر کرده و دست رد به هیچ کالایی نمیزنند.

مردم کم درآمد و اقشار آسیب پذیر خرمشهر و آبادان که از زمان حذف روادید عراقی ها ،شاهد خالی شدن قفسه های فروشگاه بدست عراقیان هستند چاره ای جز انتظار برای بهبود اوضاع ندارند. روادیدی که یک طرفه و فقط به نفع طرف عراقی حذف شد تا ورود عراقی ها را به منطقه تسهیل کرده و خروج ایرانی ها را به مقصد عراق حتی برای اربعین با بار مالی بیشتری همراه کند.

سازمان منطقه آزاد اروند به عنوان بالاترین مرجع حاکمیت و تصمیم گیری برای این منطقه تاکنون نه تنها نتوانسته ساز وکار مناسبی برای این روند فزاینده طرح کند ، که خود احتمالا درگیر بازی های حزبی درون سازمانی، طرح ریزی انتخابات آتی و گُم کردن شائبه ی فیش های حقوقی–نجومی مدیرانش است. وگرنه مشکلات زیر ساختی مثل نبود آب شیرین که مدتی قبل خرمشهر را به صدر جدول خبرها آورد نه لاینحل بود و نه غیر قابل پیش بینی.

بجز سه نماینده ی منطقه که قول پیگیری این موضوع را تا نتیجه نهایی دادند بقیه ی نهادهای نظارتی و حکومتی و رسانه های منطقه تاکنون در سکوتی مرگبار به رصد اخبار روتین پرداخته اند. سطح مطالبه گری مدعیان جامعه ی مدنی امروز خرمشهر و آبادان به حدی تنزل یافته که بیش از آنکه به سطوح کلان بیاندیشند، درگیر ساختار شوراهای ناکار آمد شهر و یا عمران کوچه و خیابان شهری است.

فراموش نکنیم همانطور که مسولیت منابع و ثروتها و امتیازات این منطقه با سازمان منطقه آزاد اروند است ، وظیفه پاسخگویی ،شفاف سازی ، تکریم مردم و انعقاد قوانینی برای ارتقای شأنیت و معیشت مردم هم به عهده ی همین سازمان است. بنظر میرسد سازمانی که نداند چگونه از پتانسیل عظیم گردشگران عراقی برای پیشرفت همه جانبه سرزمینش استفاده کند و در عوض با مدیریت ناکارامد و فشل این فرصت عظیم را به تبدیل به چالش و معضل کند ، نبودش بهتر از بودنش است. البته بودنی که منجر به فیش های نجومی گردد قطعا برای مدیران سازمان خوشایند تر است.