خورنا-اصحاب رسانه خوزستان همزمان با شب یلدا از سرای سالمندان مؤسسه خیریه صالحین اهواز در کوی ۲۲ بهمن بازدید کردند.
شب یَلدا یا شب چلّه یکی از کهن‌ترین جشن‌های ایرانی است. در این جشن، طی شدن بلندترین شب سال و به دنبال آن بلندتر شدن طول روزها در نیم‌کرهٔ شمالی، که مصادف با انقلاب زمستانی است، گرامی داشته می‌شود.
خانواده‌های ایرانی در شب یلدا، معمولا شامی فاخر و همچنین انواع میوه‌ها و رایج‌تر از همه هندوانه را مهیا و دور هم سرو می‌کنند. پس از سرو تنقلات، قصه‌گویی بزرگان خانواده برای دیگر اعضای فامیل و همچنین فال‌گیری با دیوان حافظ رایج است.
سالمندان بسیاری هستند که بعد از چند دهه گذراندن جشن شب یلدا در کانون گرم خانواده این روزها کنج عزلت گرفته و در سرایی تنهایی و گذران عمر خود را به نظاره می نشینند.
جای هیچ فرزندی نیستیم و اجازه تصمیم گیری به جای آنها و یا قرار گرفتن در جایگاه و زندگی آنها را نداریم اما صحنه ای غریب و شاید هم عجیب مقابل چشم ها نمایان می شود و مردان و زنانی کهنسال و غمگین در حیاط سرای سالمندان ما را مبهوت خود می کند.
سخت است این صحنه ها را دیدن و جلوی بارانی شدن چشم ها را گرفتن؛ سخت است ولی به خاطر عدم تأثیرگذاری در روحیه آنها جلوی خود را می گیریم. سیل اشک ها بیرون از سرای سالمندان جاری می شود و دل ها می گیرد از این دوری و دوستی های اجباری که مثل پُتکی بر قلب ها بی امان می کوبد.
مادرانی که عُصاره وجودی خود را در جان فرزندان دلبندشان دمیده و یا پدرانی که کوه غم ها و سنگینی سنگ ستبر کار را بر سینه خود تحمل کردند، امروز گوشه ای تنها نشسته اند تا غم و درد ریشه دوانده در قلب های خود را بی درمان بدانند.
وقتی پا به سرای سالمندان مؤسسه خیریه صالحین اهواز در کوی ۲۲ بهمن می گذاریم؛ پیرزن و پیرمردها روی نیمکت های حیاط نشسته اند، برخی ها ساز می زنند، برخی ها نقاشی می کشند و خیلی ها نیز سر پایین انداخته و خیره در افق به سرنوشت رقم خورده برای خود فکر می کنند.
برخی ها از علاقه های خود مثل داشتن دفتر نقاشی و مداد شمعی یا ساعت دیواری بزرگ حرف می زنند؛ برخی دیگر هم آنقدر ناراحت هستند که حتی حاضر به دریافت یک شاخه گل هم نیستند.
کوثر کریمی یکی از خبرنگاران حاضر در مراسم بازدید می گوید: با پیشنهاد یکی از همکاران رسانه ای این مراسم را تدارک دیدیم تا در شب یلدا برای بازدید از سالمندانی بیایم که سال های بسیاری جشن این شب را کنار خانواده بوده و این روزها تنها هستند.
وی افزود: اصحاب رسانه خوزستان برنامه های خیریه بسیاری را اجرا می کنند که از آن جمله می توان به حضور در جشنواره های خیریه، بازدید از بیمارستان ها، خانه سالمندان، مراکز نگهداری از کودکان بی سرپرست و مناطق محروم اشاره کرد.
کریمی در پایان گفت: تداوم این برنامه های خیرخواهانه در دستور کار تمامی خبرنگاران نیک اندیش استان خوزستان قرار دارد و از تمامی همکارانی که در برگزاری این برنامه مشارکت داشتند، تقدیر و تشکر می کنم.
۵۰ سالمند بی سرپرست
فریبا مددی یکی از مدیران داخلی این سرای سالمندان در گفتگو با خبرنگار مهر می گوید: ۵۸ سالمند مرد و ۳۴ سالمند زن در این مرکز نگهداری می شوند؛ متأسفانه حدود ۵۰ نفر از آنها عملا بی سرپرست هستند.
وی ادامه می دهد: این مرکز از سال ۷۲ فعالیت خود را شروع و برخی از سالمندان بی سرپرست فعلی از همان سال ها به مرکز آمده اند و به جز نام چیزی از آنها نمی دانیم و نداریم.
او با گلایه از اینکه تعداد محدودی از فرزندان این سالمندان خانواده دار نسبت به اولیاء خود احساس تعهد می کنند، می گوید: متأسفانه گاها برای انجام امور درمانی که سالمند به آن نیاز داریم و یا حتی رفتن به مرخصی که بر روحیه آنها تأثیر بسزایی دارد باید بیش از حد از طریق فرزندان آنها پیگیری کنیم.
مددی انتقاد می کند: جای خیلی از سالمندان اینجا نیست ولی نمی دانم چه چیزی تغییر کرده که فرزندان اولیاء سرپا و یا سرحال خود را به مراکز نگهداری از سالمندان می آورند.
وی ادامه می دهد: از فشار اقتصادی و روانی بالای موجود در جامعه و یا خانه های ویلایی که به آپارتمان تبدیل شده خبر دارم ولی برخی از این سالمندان واقعا سرحال هستند و جای آنها اینجا نیست.
او با اشاره به تلاش تمام قد پرسنل برای رسیدگی و محبت به این سالمندان می گوید: فشار روحی و روانی بالا همراه با استرس زیادی به نیروهای این مرکز تحمیل می شود؛ جدای از بُعد عاطفی موضوع ولی بالغ بر ۳۰ تا ۴۰ نیروی ما نزدیک به ۱۰۰ سالمندی را نگهداری می کنند که هر کدامشان را ۲۰ نفر از اعضای خانواده هم نگهداری نمی کنند.
مددی گلایه می کند: انسان در هر شرایطی هم که باشد باید پدر و مادرش را در خانه نگهداری کند؛ اصلا ناسازگاری فرزند، ناراحتی عروس و داماد و یا آلزایمر داشتن اولیا هرگز توجیهی برای تنها گذاشتن پدر و مادر در سرای سالمندان نیست.
او در پایان با ناراحتی خاطره تلخی را بیان می کند که یکی از سالمندانی که اکنون هم در قید حیات نیست بعد از جفای فرزندانش یک شب کامل را جیغ زده و فردا هم از گردن به پایین دچار فلج عاطفی شد؛ ادامه مصاحبه برای هر دو سخت است و نمی توان به سادگی از کنار این خاطره دردناک گذشت.
در پایان بازدید از این مرکز با اهدای گل به سالمندان و تبریک شب یلدا به آنها دعای خیرشان را جلب و مرکز را ترک کردیم.
گفتنی است مؤسسه خیریه صالحین استان خوزستان مرکزی برای نگهداری سالمندان و معلولان ذهنی است که در شهرهای اهواز و دزفول شعبه دارد؛ تمامی خیران می توانند به منظور اطلاع یافتن از فعالیت های این مراکز به سایت SALEHINNGO110.IR مراجعه و یا کمک های نقدی خود را به شماره “۵۸۹۲۱۰۱۱۵۹۳۵۵۳۹۱” واریز کنند.

«کوثر کریمی /خبرنگار و فعال اجتماعی»

تصاویر: